O Μπενβενούτο Τσελίνι (Benvenuto Cellini), γεννήθηκε το 1500 στη Φλωρεντία. Καλλιτέχνης αργυροχρυσοχόος, γλύπτης, ζωγράφος, σχεδιαστής, στρατιώτης, μουσικός και συγγραφέας. Επηρεάστηκε βαθιά από την τέχνη του Μιχαήλ Αγγέλου, αλλά και τον «αμφισβήτησε» παρόλο που βασίστηκε σε πολλά μοτίβα και μελέτες του για τις μνημειακές γλυπτικές συνθέσεις του. Τα σωζόμενα εμβληματικά γλυπτικά του έργα χάρισαν στον Cellini μεγάλη φήμη, όπως το μεγάλων διαστάσεων χάλκινο γλυπτό, που παριστάνει τον Περσέα να κρατά το κεφάλι της Μέδουσας και κοσμεί την Πιάτσα ντε λα Σινιορία της Φλωρεντίας, συγκρινόμενο με τον διάσημο υπερμεγέθη Δαυίδ του Μιχαήλ Αγγέλου.
Ο πρίγκιψ του δευτέρου ορόφου: Στον καιρό του Όθωνα
Θυμάστε πού είχαμε μείνει στΗ σκιά του κυβερνήτη; Ο Άρης Σφακιανάκης, σε εκείνο το μυθιστόρημα, είχε κάνει πρωταγωνιστή του το δεξί χέρι του Κυβερνήτη, δηλαδή του Καποδίστρια. Μέσα από τις ημερολογιακές καταγραφές αυτού του ήρωα βλέπουμε την ιστορία του πρώτου κυβερνήτη της χώρας ως την τραγική του κατάληξη, τη δολοφονία του, και μάλιστα από την κουίντα (για να βάλουμε κι έναν θεατρικό παρασκηνιακό όρο).
Κι έρχεται τώρα, με έναν άλλο ήρωα που τον τοποθετεί στην Ελλάδα του Όθωνα (πια), δηλαδή επί της ουσίας, ξαναβλέπουμε την ιστορία της χώρας μας από την κουίντα, από το σημείο που την αφήσαμε στο προηγούμενο βιβλίο, και τούτη τη φορά ο καταγραφέας των ημερών εκείνων είναι ένας πρίγκιπας. Όχι στον τίτλο· πρίγκιπας από παρατσούκλι είναι, κι ο λόγος που του έμεινε το παρωνύμιο είναι μία ολόκληρη ιστορία.
Ο συνεργός
Όλα... λάθος
Για να είναι μια παράσταση επιτυχημένη ή όχι δεν θα το μάθουμε από τα κανάλια, ούτε από τις διαφημίσεις και φυσικά όχι από την ύπαρξη πολύ γνωστών ηθοποιών. Μόνο το κοινό μπορεί με ασφάλεια να μας το πει, δηλαδή αυτοβούλως, που έχει παρακολουθήσει την παράσταση.
Βγαίνοντας από το θέατρο παρατήρησα ότι ο κόσμος το συζητούσε έντονα, κάποιοι γελάγανε ακόμα όπως γινόταν και την ώρα της παράστασης. Αυτή είναι η επιτυχία, να συζητάνε το έργο και μετά το τέλος του.
Dead Roses
Η νουβέλα της Ελένης Αποστολάτου Dead Roses αφορά πρωτόφαντο έργο της και δημοσιεύεται περιοδικά από τις 13 Ιανουαρίου 2023 δύο φορές την εβδομάδα και συγκεκριμένα κάθε Σάββατο και Κυριακή. Ακολουθεί το εικοστό μέρος. Περίληψη:
Τα Χριστούγεννα του 2023 πλησιάζουν δίνοντάς μου την ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα.Ποτέ δεν ήμουν αισιόδοξη, αλλά με τον ερχομό του νέου έτους σκοπεύω να ανακαλύψω όσα με βυθίζουν στην απελπισία, ακόμα κι αυτά που είναι καλά θαμμένα στο πίσω μέρος του μυαλού μου.Η καριέρα μου μόλις έφτασε στο τέλος της και μαζί της τελείωσε κι η ζωή μου όπως την ήξερα. Εδώ και λίγα χρόνια δεν έχω ούτε φίλους ούτε προσωπική ζωή, οπότε το μόνο που μου απέμεινε είναι ο εαυτός μου, η Ρόουζ, που ήρθε σε αυτόν τον κόσμο για να δώσει χαρά στους γονείς της. Η μητέρα μου αγαπούσε τα ρόδα και μου χάρισε το όνομά τους για να μου δείξει το πόσο λάτρευε κι εμένα, κι ας με γέμισε με τις δικές της άχρηστες πεποιθήσεις. Εγώ από την άλλη ταυτίζω το όνομά μου με το πένθος· με κάθε φωτιά που κατέκαψε την αγνότητα και τη φρεσκάδα μου. Με κάθε τέρας που συνάντησα σε αυτό το επίγειο ταξίδι και του επέτρεψα να μου κόψει τα φτερά.Αυτή τη στιγμή, όμως, είμαι αποφασισμένη να βρω το δικό μου νόημα ύπαρξης και να αλλάξω όσα δεν μου αρέσουν σ' εμένα. Είμαι η Ρόουζ και επιστρέφω στο παρελθόν και στο πατρικό μου, για να αναγεννηθώ από τις στάχτες μου. Άλλωστε, αυτό δεν είναι το νόημα κάθε νέας αρχής;
Είναι επικίνδυνος
Το συμπέρασμά μου για τον Άνταμ ήταν εντελώς λανθασμένο. Μερικές φορές η πίστη μου στην όμορφη πλευρά των ανθρώπων με αποσυντονίζει. Αλλοιώνει τόσο την όρασή μου, που χάνω την ικανότητά μου να βλέπω κατάματα την αλήθεια.
Αυτός ο τύπος δεν είναι ψυχικά άρρωστος αλλά ψυχοπαθής· ένας άνθρωπος που έχει επιλέξει να βαδίζει στον δρόμο της κακίας. Είναι επικίνδυνος, κάτι που θα το αποδείξω σύντομα στη Ρόουζ. Είναι δεδομένο πως δεν θα έχει επαναλάβει τα ίδια ή παρόμοια καταστροφικά λάθη, αν είναι όντως αυτός που ισχυρίζεται πως είναι.
«Δεν έχει διαπράξει κανένα άλλο έγκλημα από τότε;»
Δεν άντεξα. Αν δεν έκανα αυτήν την ερώτηση στον Τζόουνς, θα έσκαγα.
«Όχι, όπως όλα δείχνουν», λέει στενεύοντας τα μάτια.
«Τι εννοείτε μ' αυτό;»
Δεν θα αφήσω τίποτα να περάσει απαρατήρητο.
Πού είσαι;
Χρήστου Ντικμπασάνη
μα πόσο βασανιστικά μου φέρεσαι
με την απουσία σου!
Στη Γη δεν σε συναντώ
Στο διάστημα χάνεσαι απ' τα μάτια μου
Θέλω να κραυγάσω
Ηρακλής, ο ήρωας της καρδιάς μας
Η αρχή του τέλους!
Γιώργου Ζώτου
Μετά τον φόνο του Εύνομου, που τόλμησε να του πλύνει τα χέρια με νερό για τα πόδια, ο Ηρακλής αποφάσισε να αυτοεξοριστεί από την Καλυδώνα μαζί με τη νέα του σύζυγο, τη Δηιάνειρα.
Εδώ που τα λέμε μπορεί όλο αυτό να ήταν ένα κολπάκι για να φύγει μακριά και να αποφύγει να έχει παρτίδες με τον πεθερό του, τον Οινέα, που δεν το είχε και πολύ σε καμιά λογομαχία να τον κάνει ντολμαδάκι γιαλαντζί.
Ο νέος προορισμός άκουγε στο όνομα Τραχίνα και βρισκόταν στην Φθιώτιδα κοντά στη σημερινή Ηράκλεια.
Στον δρόμο για την νέα του πατρίδα όμως έπρεπε να περάσει από τον ποταμό Εύηνο.
Εκεί ζούσε ένας Κένταυρος, ο Νέσσος, ο οποίος ήταν από τους λίγους που είχαν επιζήσει από την Κενταυροκτονία στη Φολόη και έβγαζε κάνα μεροκάματο εκτελώντας χρέη φεριμπότ στον ποταμό, περνούσε δηλαδή τον κοσμάκη από την μία όχθη στην άλλη.
Όταν κατάφθασε το ζευγαράκι, ο ποταμός ήταν φουσκωμένος κι αναγκαστικά ο Ηρακλής ζήτησε τη βοήθεια του Νέσσου για να τους περάσει απέναντι.
Με το που είδε ο Νέσσος το θεριό τον Ηρακλή, τρόμαξε.
Dead Roses
Η νουβέλα της Ελένης Αποστολάτου Dead Roses αφορά πρωτόφαντο έργο της και δημοσιεύεται περιοδικά από τις 13 Ιανουαρίου 2023 δύο φορές την εβδομάδα και συγκεκριμένα κάθε Σάββατο και Κυριακή. Ακολουθεί το δέκατο ένατο μέρος. Περίληψη:
Τα Χριστούγεννα του 2023 πλησιάζουν δίνοντάς μου την ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα.Ποτέ δεν ήμουν αισιόδοξη, αλλά με τον ερχομό του νέου έτους σκοπεύω να ανακαλύψω όσα με βυθίζουν στην απελπισία, ακόμα κι αυτά που είναι καλά θαμμένα στο πίσω μέρος του μυαλού μου.Η καριέρα μου μόλις έφτασε στο τέλος της και μαζί της τελείωσε κι η ζωή μου όπως την ήξερα. Εδώ και λίγα χρόνια δεν έχω ούτε φίλους ούτε προσωπική ζωή, οπότε το μόνο που μου απέμεινε είναι ο εαυτός μου, η Ρόουζ, που ήρθε σε αυτόν τον κόσμο για να δώσει χαρά στους γονείς της. Η μητέρα μου αγαπούσε τα ρόδα και μου χάρισε το όνομά τους για να μου δείξει το πόσο λάτρευε κι εμένα, κι ας με γέμισε με τις δικές της άχρηστες πεποιθήσεις. Εγώ από την άλλη ταυτίζω το όνομά μου με το πένθος· με κάθε φωτιά που κατέκαψε την αγνότητα και τη φρεσκάδα μου. Με κάθε τέρας που συνάντησα σε αυτό το επίγειο ταξίδι και του επέτρεψα να μου κόψει τα φτερά.Αυτή τη στιγμή, όμως, είμαι αποφασισμένη να βρω το δικό μου νόημα ύπαρξης και να αλλάξω όσα δεν μου αρέσουν σ' εμένα. Είμαι η Ρόουζ και επιστρέφω στο παρελθόν και στο πατρικό μου, για να αναγεννηθώ από τις στάχτες μου. Άλλωστε, αυτό δεν είναι το νόημα κάθε νέας αρχής;
Ο μύθος
Φυλακίστηκα μόνο για έναν χρόνο επειδή δεν είχα διαπράξει κανένα σοβαρό έγκλημα και επειδή οι γονείς σου δεν δήλωσαν ποτέ την εξαφάνισή σου, αυτή είναι μία από τις φράσεις που έχει γράψει ο Άνταμ σε αυτό το καταραμένο γράμμα. Πώς τόλμησε να δηλώσει ότι το έγκλημά του δεν είναι σοβαρό; Πώς τόλμησε να κατηγορήσει τους γονείς της –εμμέσως πλην σαφώς– για αμέλεια, αφού δεν είχε περάσει ούτε ένα εικοσιτετράωρο από την εξαφάνιση του παιδιού τους;
Πριν από λίγες ημέρες, αν με ρωτούσε κανείς, θα του έλεγα πως η τρέλα είναι η ψευδής ή διαστρεβλωμένη αντίληψη ενός εγκεφάλου για το περιβάλλον του. Απόψε αναθεωρώ· τρέλα είναι το να εμπιστεύεσαι έναν άγνωστο ή κάποιον που σε έχει βλάψει είτε εσκεμμένα είτε λόγω της ηλιθιότητάς του. Να βουτάς με τα μούτρα στο κενό πιστεύοντας ότι θα αναστηθείς. Τρέλα είναι αυτό που κάνει τώρα η Ρόουζ. Έχει πειστεί για τις αγνές προθέσεις του Άνταμ και κλαίει επειδή έχει ήδη αποφασίσει να δεχτεί μία μαχαιριά στο στήθος, ώστε να απελευθερωθεί από τα παιχνίδια του μυαλού της.