Η νουβέλα της Ελένης Αποστολάτου Dead Roses αφορά πρωτόφαντο έργο της και δημοσιεύεται περιοδικά από τις 13 Ιανουαρίου 2023 δύο φορές την εβδομάδα και συγκεκριμένα κάθε Σάββατο και Κυριακή. Ακολουθεί το εικοστό μέρος. Περίληψη:
Τα Χριστούγεννα του 2023 πλησιάζουν δίνοντάς μου την ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα.
Ποτέ δεν ήμουν αισιόδοξη, αλλά με τον ερχομό του νέου έτους σκοπεύω να ανακαλύψω όσα με βυθίζουν στην απελπισία, ακόμα κι αυτά που είναι καλά θαμμένα στο πίσω μέρος του μυαλού μου.
Η καριέρα μου μόλις έφτασε στο τέλος της και μαζί της τελείωσε κι η ζωή μου όπως την ήξερα. Εδώ και λίγα χρόνια δεν έχω ούτε φίλους ούτε προσωπική ζωή, οπότε το μόνο που μου απέμεινε είναι ο εαυτός μου, η Ρόουζ, που ήρθε σε αυτόν τον κόσμο για να δώσει χαρά στους γονείς της. Η μητέρα μου αγαπούσε τα ρόδα και μου χάρισε το όνομά τους για να μου δείξει το πόσο λάτρευε κι εμένα, κι ας με γέμισε με τις δικές της άχρηστες πεποιθήσεις. Εγώ από την άλλη ταυτίζω το όνομά μου με το πένθος· με κάθε φωτιά που κατέκαψε την αγνότητα και τη φρεσκάδα μου. Με κάθε τέρας που συνάντησα σε αυτό το επίγειο ταξίδι και του επέτρεψα να μου κόψει τα φτερά.
Αυτή τη στιγμή, όμως, είμαι αποφασισμένη να βρω το δικό μου νόημα ύπαρξης και να αλλάξω όσα δεν μου αρέσουν σ' εμένα. Είμαι η Ρόουζ και επιστρέφω στο παρελθόν και στο πατρικό μου, για να αναγεννηθώ από τις στάχτες μου. Άλλωστε, αυτό δεν είναι το νόημα κάθε νέας αρχής;
Είναι επικίνδυνος
Το συμπέρασμά μου για τον Άνταμ ήταν εντελώς λανθασμένο. Μερικές φορές η πίστη μου στην όμορφη πλευρά των ανθρώπων με αποσυντονίζει. Αλλοιώνει τόσο την όρασή μου, που χάνω την ικανότητά μου να βλέπω κατάματα την αλήθεια.
Αυτός ο τύπος δεν είναι ψυχικά άρρωστος αλλά ψυχοπαθής· ένας άνθρωπος που έχει επιλέξει να βαδίζει στον δρόμο της κακίας. Είναι επικίνδυνος, κάτι που θα το αποδείξω σύντομα στη Ρόουζ. Είναι δεδομένο πως δεν θα έχει επαναλάβει τα ίδια ή παρόμοια καταστροφικά λάθη, αν είναι όντως αυτός που ισχυρίζεται πως είναι.
«Δεν έχει διαπράξει κανένα άλλο έγκλημα από τότε;»
Δεν άντεξα. Αν δεν έκανα αυτήν την ερώτηση στον Τζόουνς, θα έσκαγα.
«Όχι, όπως όλα δείχνουν», λέει στενεύοντας τα μάτια.
«Τι εννοείτε μ' αυτό;»
Δεν θα αφήσω τίποτα να περάσει απαρατήρητο.