Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Ματωμένος Δούναβης * Αιθέρια: Η προφητεία * Ζεστό αίμα * Το μονόγραμμα του ίσκιου * Μέσα από τα μάτια της Ζωής! * Οι Σισιλιάνοι ** Ποίηση: Και χορεύω τις νύχτες * Δεύτερη φωνή Ι * Άπροικα Χαλκώματα ** Διάφορα άλλα: Πλάτωνας κατά Διογένη Λαέρτιο * Παζλ γυναικών ** Παιδικά: Τα βάσανα του Τεό και της Λέας * Η μάγισσα Θερμουέλα σε κρίση * Η λέσχη των φαντασμάτων * Το μαγικό καράβι των Χριστουγέννων * Ο αστερισμός των παραμυθιών * Οι κυρίες και οι κύριοι Αριθμοί * Η Αμάντα Κουραμπιέ, η μαμά μου * Ο Κάγα Τίο... στην Ελλάδα ** Νουβέλες: Πορσελάνινες κούκλες * Το δικό μου παιδί * Όταν έπεσε η μάσκα

ουουου μοιχεύσεις!


Τώρα που έκανα μια αρχή με την Μανανεδάκη σκέφτηκα να διαβάσω και κάτι άλλο της ίδιας. Βρήκα ένα αντίτυπο του "ουουου μοιχεύσεις!" και το εκμεταλλεύτηκα.
Η ανάλαφρη γραφή της Κατερίνας και το χιούμορ που τη διακρίνει ακόμη και στα πιο δύσκολα δίνουν το παρόν. Μου ήρθε να γελάσω σε πολλά σημεία καθώς η ιστορία δίνεται με την κωμική της διάσταση. Πολύ καλή επιλογή για την εποχή. Δηλαδή, ό,τι πρέπει για τις χαλαρές ημέρες της ξαπλώστρας σε κάποια παραλία που θέλεις να σκοτώσεις το χρόνο με ένα βιβλίο για συντροφιά. Κι αν οι μέρες τις ξαπλώστρας είναι περισσότερες από τέσσερις -κάτι που σας το εύχομαι ολόψυχα- να έχετε και δεύτερο βιβλίο μαζί σας γιατί αυτό δε θα κρατήσει για όλες τις ώρες τις ηλιοθεραπείας.

Με λίγα λόγια... Η ηρωίδα του βιβλίου, Ναταλία, στα 38 της είναι μία εργαζόμενη γυναίκα, παντρεμένη από καιρό και με κόρη στην προ εφηβεία. Ο απαγορευμένος καρπός έρχεται στη ζωή της και την προκαλεί. Προσπαθεί να αποφύγει την αμαρτία. Αλλά, η αμαρτία δε θέλει να αποφύγει την Ναταλία. Όπως λέει και το οπισθόφυλλο, ο γάμος της γίνεται κόλαση, ενώ η ερωτική της ζωή... απόλαυση. Ο νέος είναι όντως νεότερος κατά μια δεκαετία και διαθέτει τα τέλεια όπλα για την αποπλάνηση. Τέλειο κορμί, τέλεια μάτια, τέλειο χαμόγελο, τέλειους κοιλιακούς, τέλειους γλουτιαίους, τέλεια φωνή, τέλειο τρόπο, ερωτισμό και ρομαντισμό που μπορεί να ρίξει και τα πιο απόρθητα κάστρα.
Τελικά, θα πέσει το κάστρο. Αλλά, με κάποιο μαγικό τρόπο η ιστορία δε θα καταλήξει στο "Ου μοιχεύσεις" αλλά στο "ουουου μοιχεύσεις!". Το πιάσατε;

Η γνώμη μου... Απόλυτα διασκεδαστικό και ανάλαφρο. Πολύ καλή επιλογή για την ξαπλώστρα και για τις διακοπές γενικότερα. Διαβάζεται γρήγορα και άνετα. Δεν είναι και τόσο μεγάλο βιβλίο έτσι κι αλλιώς. Εξάλλου, στις διακοπές του ποιος θέλει βαθυστόχαστα και δύσκολα αναγνώσματα;

Στο γαλάζιο σπίτι

 Το πρώτο μυθιστόρημα της Μέγκαν Ντέλαχαντ αμέσως κέρδισε κριτικούς και αναγνώστες, όπως με πληροφορεί το βιογραφικό της σημείωμα. Πρώτη φορά εκδόθηκε το 2001 αλλά το θέμα του δεν έχει ηλικία. Είναι ένα βιβλίο που θα μπορούσε να μείνει κλασικό μόνο και μόνο για αυτόν τον λόγο. Διαβάζεται όλες τις εποχές όπως η ιστορία.
Μέσα στις σελίδες του παρελαύνει η ιστορία και κάποιοι από εκείνους που προσπάθησαν ή κατάφεραν να την αλλάξουν για πάντα. Η Μέγκαν "παίζει" με πραγματικά πρόσωπα [Λέον Τρότσκι, Λένιν, Στάλιν, Φρίντα Κάλο...] αλλά εκείνο που σου δίνει μέσα από τις λέξεις της είναι η πλευρά των άλλων προσώπων. Εκείνων που ζουν δίπλα στα τεράστια αυτά ονόματα. Έτσι, βλέπουμε τον Στάλιν μέσα από τα μάτια της δεύτερης γυναίκας του, της Ναντιέζντα Αλιλούγιεβα, τον Τρότσκι μέσα από την ιστορία του πατέρα του, του Νταβίντ Λεόντεβιτς Μπρονστάιν ή της Ροζίτα Μορένο, κατασκευάστριας Ιούδων, ή του ίδιου του δολοφόνου του Ραμόν Μερκαδέρ. Και μέσα από αυτούς που αναπνέουν δίπλα στους "μεγάλους" αναγνωρίζουμε σημαντικές στιγμές τις παγκόσμιας ιστορίας. Η αρπαγή της εξουσίας από τον Στάλιν, η αυτοκτονία της γυναίκας του δικτάτορα, ο ισπανικός εμφύλιος, η συμμαχία των Στάλιν-Χίτλερ, ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, οι γιατροί του Στάλιν που φυλακίζονται όταν οι διαγνώσεις τους δεν είναι αρεστές, η εξορία του Τρότσκι...
Οι "μεγάλοι" αυτοί της ιστορίας μπαίνοντας στο πρίσμα της Μέγκαν γίνονται απλοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας, με πολλά ελαττώματα, πάθη, συνήθειες αγαπημένες και χούγια. Κάπως έτσι, απομυθοποιούνται μέσα στις σελίδες του Γαλάζιου Σπιτιού. Το "μεγάλο" τους συγκλίνει στις κανονικές διαστάσεις του ανθρώπου. Στις διαστάσεις της κανονικής ζωής.
Αυτή η διάσταση του βιβλίου είναι αρκετά ενδιαφέρουσα.
Δεν ξέρω τί ακριβώς εννοεί το εξώφυλλο που γράφει Μεξικάνικη Ραψωδία. Ξέρω ότι δεν είναι ένα ανάγνωσμα για τις χαλαρές ώρες τις παραλίας. Οι πολλοί χαρακτήρες του και οι ιστορίες τους απαιτούν την προσοχή σας.

Frida Kahlo

The Raven


Το κοράκι είναι μια ταινία για τον Έντγκαρ Άλαν Πόε, βασισμένη στα έργα του και στην αισθητική του.
Ο Τζον Κιούζακ είναι ο Πόε. Ένας τρελά ερωτευμένος νέος αλλά αρκετά φτωχός, που έχει να αντιμετωπίσει την άρνηση της οικογένειας της καλής του, τον αυστηρό πατέρα που δεν επιτρέπει αυτήν την ένωση σε καμία περίπτωση.
Οι δύο άντρες θα αναγκαστούν να συνεργαστούν μεταξύ τους και με την αστυνομία όταν ο δολοφόνος που κυκλοφορεί ανάμεσά τους στρέφεται ενάντια στην Έμιλι.
Ο σκοτεινός αυτός τύπος δολοφονεί μετά από βασανισμό τα θύματά του ενώ έχει "αντιγράψει" από τα δημοσιευμένα έργα του Πόε. 
Μυστήριο και περίεργοι φόνοι.
Το 1845 -αν θυμάμαι σωστά- η εποχή ήταν από μόνη της αρκετά περίεργη και σκοτεινή. Τα μέσα που διαθέτει η αστυνομία για να ερευνήσει κάτι τέτοιο είναι τελείως πρωτόγονα. Δύσκολοι καιροί και επικίνδυνα μυαλά.
Αυτές οι γραμμές αρκούν για να περιγράψουν την ταινία.
Δεν πρόκειται για αριστούργημα, ούτε και για πατάτα. Η ομάδα που έφτιαξε το φιλμ έκανε σωστή δουλειά. Ωραία σκηνικά, κοστούμια, ατμόσφαιρα, διάλογοι. 
Ο Κιούζακ είναι ο Κιούζακ που όλοι ξέρουμε.
Πέρα από αυτά όμως δεν είδα κάτι που να με ενθουσιάσει, που να με καθηλώσει και να με συνεπάρει. Να με φοβίσει ή να αναστατώσει τις αισθήσεις. Η ταινία κύλησε χαλαρά και χωρίς να έχω αγωνία για την τύχη της κοπέλας. Αυτό σημαίνει ότι κάτι δε πήγε έτσι όπως θα το ήθελαν ή έτσι όπως θα έπρεπε και είχαν φανταστεί. 
Έχει το χρώμα του Πόε αλλά δεν έχει την αστυνομική ατμόσφαιρα της Άγκαθα. Επίσης, μου άφησε κενά, ερωτήματα που έμειναν αναπάντητα στο τέλος.

Υψηλή Τάση



Όμορφη βραδιά. Όμορφοι άνθρωποι. Όμορφα λόγια ντυμένα με ευλύγιστα σώματα και καθαρές φωνές. Όμορφες μουσικές. Ήχοι που χτυπούν πάνω στις πέτρες και επιστρέφουν επαναλαμβάνοντας την ίδια τους την ηχώ. 


Συνέβη εχθές το βράδυ στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας. Αναρωτιέμαι πόσα πράγματα θα μπορούσαν να μας διηγηθούν εκείνες οι πέτρες αν είχαν στόμα. Πόση δουλειά ανθρώπινη και πόσες μηχανές έχουν πονέσει εκεί μέσα για να παράξουν. Και, πώς, έρχεται μια μέρα που οι άνθρωποι φεύγουν και οι μηχανές πετιούνται ενώ τα κτίρια ερημώνουν και ησυχάζουν. 



Ύστερα ήρθαν νέοι άνθρωποι και έβαλαν νέες φωνές στον άδειο χώρο, νέες λέξεις, νέους ήχους, νέες μυρωδιές.
Στον χώρο αυτό ξεκίνησαν με επιτυχία τα "Αισχύλεια". Μέχρι τις 3 του Αυγούστου μπορείτε να δείτε έργα της Σύγχρονης Θεατρικής Δημιουργίας, ενώ από τις 26 Αυγούστου και μέχρι τα μέσα Σεπτέμβρη μπορείτε να παρακολουθήσετε παραστάσεις ή συναυλίες. 
Μου αρέσουν αυτές οι πρωτοβουλίες και η λογική της αξιοποίησης των εγκαταλελειμμένων κτιρίων και άλλων χώρων προς όφελος της τέχνης ή της διασκέδασης.

Με τον ποιητή Χρήστο Καριώτη
Η ποιήτρια Βενετία Μακρυνώρη έγραψε το Χορόδραμα που παρακολουθήσαμε όσοι ήμασταν εχθές στο χώρο και οι ηθοποιοί [ο Γιώργος Χρανιώτης ήταν πολύ καλός] κατάφεραν να εκφράσουν με τις φωνές τους εκείνα που η ψυχή της ποιήτριας είχε αφήσει στο χαρτί. Μια παράσταση με κίνηση, χορό, μουσική, πρόζα και μονόλογο. Με όλα τα αισθήματα μαζεμένα ταυτόχρονα και όλες τις σκέψεις να βασανίζονται πάνω στα σώματα και να ξεχειλίζουν από τα στόματα. 

-Κουμπώνεται ΡΕ η ζωή; 

Από την πένα της ποιήτριας που τόσο έρωτα, θάνατο, και πόνο έχει στάξει πάνω στο άδειο χαρτί. 
Καθώς το χορόδραμα βασίζεται πάνω στην ποίηση της Βενετίας, εσείς που δεν την έχετε ανακαλύψει ακόμη, μπορείτε να διαβάσετε την εναλλακτική συνέντευξη που μου έδωσε και τις εντυπώσεις μου από την ποίησή της, ΕΔΩ.


Ο χώρος έχει τη θεατρικότητα από τη φύση του και οι άνθρωποι αποφάσισαν να τον εκμεταλλευτούν προς τέρψιν. Με ένα συμβολικό αντίτιμο, εύκολη πρόσβαση με τα Μ.Μ.Μ και ελεύθερο δημοτικό πάρκιν, οι παραστάσεις είναι προσιτές για όλον τον κόσμο. Υπάρχουν κι άλλες παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να γίνουν ώστε να δημιουργηθεί εκεί ένας πολυχώρος για κάθε εκδήλωση, θέατρο, συναυλία, έκθεση... Συνεχίστε να δημιουργείτε και να εκφράζεστε, να καταστρώνετε όμορφα πράγματα... κι εμείς θα είμαστε ξανά εκεί για να απολαμβάνουμε τα έργα σας.

Με τη Βενετία Μακρυνώρη λίγες στιγμές πριν την έναρξη

Το σημάδι του σκορπιού

Ο Μάρεκ Κραγιέφσκι σκαρώνει μια αστυνομική περιπέτεια με πρωταγωνιστή τον αστυνόμο Μοκ -αγαπητό πρόσωπο του Μάρεκ και των αναγνωστών του, καθώς όλες οι περιπέτειες του Μοκ έχουν αγαπηθεί πολύ... έτσι με πληροφορεί το αφτί του εξώφυλλου- γεμάτη από αίμα, παγίδες, σκοτεινούς τύπους, νόμιμους και παράνομους δεσμούς, σαδισμό και σεξ, κρυμμένα μυστικά και ψέματα. Μια πλοκή που σε ξαφνιάζει ευχάριστα και σε καθηλώνει. Ο Μάρεκ γνωρίζει πως να το κάνει αυτό. 
Η ιστορία διαδραματίζεται μέσα σε 17 ολόκληρα χρόνια. Τόσο θα κρατήσει αυτό το μυστήριο. Τόσο θα χρειαστεί για να αποδοθεί δικαιοσύνη για τον δολοφόνο δύο γυναικών, μιας βαρονέζας και της γκουβερνάντας της, που κείτονται σε ένα βαγόνι τρένου. Στην ανοιγμένη κοιλιά της νεαρής βαρονέζας στριφογυρίζουν σκορπιοί και στον τοίχο διαβάζεται ένα σημείωμα γραμμένο με αίμα σε μια άγνωστη γλώσσα. Το γαϊτανάκι της ιστορίας περιλαμβάνει καθηγητές πανεπιστημίου, μυστικά, λάθη και πάθη, σεξουαλική διαστροφή, αριστοκράτες, μασόνους, την Γκεστάπο...
Μου αρέσουν οι "έξυπνες" αστυνομικές ιστορίες. Δε μου αρέσει να προβλέπω μέσα τους την εξέλιξη ή να μου προδίδουν από μόνες τους τη συνέχεια. Μου αρέσει η έκπληξη στη ροή. Και τούτη είναι μια τέτοια ιστορία. 
Μην περιμένεις το αναμενόμενο. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και σχεδόν κανένα από τα πρόσωπα όπως νομίζεις. Ο συγγραφέας δε θα υποτιμήσει το μυαλό σου ή τη νοημοσύνη σου ούτε μία στιγμή, ενώ η θητεία του ως λέκτορας Κλασικών Σπουδών βγαίνει μέσα στις σελίδες του και, πιστεύω, δίκαια έχει λάβει διακρίσεις για το έργο του, μεταξύ των οποίων το Big Calbier Award για την καλύτερη αστυνομική ιστορία το 2003.

κινέζικα κουτιά

Η Σώτη Τριανταφύλλου καταστρώνει μια ιστορία με αστυνομική ταυτότητα και κινέζικη αύρα. Μια ιστορία που συμβαίνει στη Νέα Υόρκη στις 4 εποχές του χρόνου και με κεντρικό πρόσωπο έναν ιδιωτικό αστυνομικό. 
Πολλά πρόσωπα περνούν μπροστά από τη ματιά της Σώτης, όχι πάντα συμβατικά. Το βασικό πρόσωπο -ο κύριος Μαλόουν- βιώνει τις τέσσερις εποχές του χρόνου μέσα από τόνους καφεΐνης, απόλυτης αϋπνίας, βασανιστικών σκέψεων για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του και προσπαθώντας να βγάλει μια άκρη για τους 7 φόνους. Ταυτόχρονα με την "έρευνα" για τα θύματα της ιστορίας θα διερευνήσει μέσα του τα λάθη που του έχουν συμβεί ή που τα έχει προκαλέσει, θα παλέψει με την αϋπνία και το παρελθόν και θα καταναλώσει όσο περισσότερο καφέ αντέχει το ανθρώπινο σώμα, ενώ θα τριγυρνάει στην Τσάινατάουν και στο Μπρούκλιν. 
Εκτός από το να μάθετε πως γράφονται οι εποχές του χρόνου με κινέζικα ιδεογράμματα, θα πάρετε και αρκετές πληροφορίες για τα βότανα, την κινέζικη αστρολογία και κουλτούρα. Εξάλλου, η συγγραφέας έχει σπουδάσει ιστορία των πόλεων και θα το καταλάβετε όπως θα γυρνάτε τις σελίδες του βιβλίου της.
Είναι μια αρκετά καταθλιπτική ιστορία, βουτηγμένη σε χάπια και βότανα, σε παχύ στρώματα σκόνης και αποσύνθεσης, σε αίμα και δάκρυ, σε λάθη και ανεξερεύνητους φόνους. Τα μυστήριά της δεν αποκαλύπτονται ποτέ. Η συγγραφέας μας αποκαλύπτει το έγκλημα αλλά ποτέ τη λύση του. Μας δίνει που και που τα στοιχεία που συνθέτουν την πλοκή και αφήνει στην κρίση μας τα αναπάντητα ερωτήματα για το ποιος, που, πότε και γιατί. 
Έτσι, το βιβλίο καταλήγει περισσότερο ψυχολογικό παρά καθαρά αστυνομικό. Έχει, όμως, ενδιαφέρουσα χροιά και πολύ όμορφη εικονογράφηση που το κοσμεί σε άναρχα -θαρρείς- σημεία.

Για έναν άντρα

Ένα βιβλίο που ήρθε στα χέρια μου όταν μου το χάρισε μια φίλη. Δεν ξέρω γιατί δεν είχα διαβάσει την Κατερίνα στο παρελθόν. Ίσως, επειδή όταν στέκομαι μπροστά στα ράφια των βιβλιοπωλείων επιλέγω πιο περίπλοκες ιστορίες.
Τώρα που γνώρισα την Μανανεδάκη, είδα ότι έχει κι άλλες μεγάλες επιτυχίες στο ενεργητικό της, είναι δημοσιογράφος με συνεργασίες με μεγάλα κανάλια, έχει γράψει ακόμη και παιδικά βιβλία, που όλα έχουν γίνει best seller.
Ο όρος best seller δε λέει τίποτα παραπάνω από την πληροφορία ότι ένα βιβλίο έχει ξεπουλήσει, έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες και έχει καταφέρει ανατυπώσεις και επανεκδόσεις. Το "καλό βιβλίο" είναι άλλος όρος και δεν συνδέεται απαραίτητα με το best seller.
Το βιβλίο αυτό είναι μια ιστορία αγάπης. Δύο νέοι άνθρωποι που ξεκινούν φίλοι, καταλήγουν εραστές και αμφιταλαντεύονται μέσα στα συναισθήματα και στις ηδονές που κρύβει ο ένας για τον άλλο μέχρι να κάτσει η μπίλια, μέχρι να παρθούν αποφάσεις που θα αφορούν το μέλλον, μέχρι να καταλάβουν αν υπάρχει μέλλον για εκείνους, μέχρι να συμφιλιωθούν με τον έρωτά τους ή να χωρίσουν για πάντα.
Πολύ καλή επιλογή για τις διακοπές. Καλό για την ξαπλώστρα και το ταξίδι, όπου θέλεις κάτι διασκεδαστικό και εύκολο για να χαλαρώσεις και να περάσεις την ώρα σου και όχι για να προβληματιστείς και να στοχαστείς, ενώ η ανεμπόδιστη ροή του είναι ενδεδειγμένη σε τέτοιες περιπτώσεις. Αν -σε τέτοιες περιπτώσεις- συνηθίζεις να έχεις μαζί σου ένα BELL ή τέτοιου τύπου βιβλιαράκια που βρίσκεις στα περίπτερα και ένθετα σε εφημερίδες και περιοδικά, τότε, αξίζει να πάρεις αυτό το βιβλίο, να το χαρείς και μετά, να το φυλάξεις στη βιβλιοθήκη σου.
Η συγγραφέας έχει δύο ρόλους. Μας αφηγείται την ιστορία της Άννα και του Στέφανου και μιλάει κατευθείαν στην ίδια την ηρωίδα της περισσότερο για να της φανερώσει αισθήσεις και συναισθήματα με μια δόση από μικρές συμβουλές και πράγματα που ένας ερωτευμένος δεν μπορεί να δει και τα καταλάβει. Σου δίνει και την εντύπωση ότι μιλάει στον ίδιο της τον εαυτό, αλλά, τελικά μιλάει στην Άννα.

Get the Gringo

Η νέα ταινία του Μελ που όσο να πεις, έχει μεγάλο εκτόπισμα.
Ο Γκίμπσον ξανασυναντιέται στα πλατό με τον σκηνοθέτη του Braveheart, μόνο που τώρα δεν θα υποδυθεί τον "καλό ήρωα".
Ο καινούργιος του ρόλος είναι ένας τύπος μεγάλης ευφυίας, διορατικός και καθ'όλα παράνομος. Η καινούργια του ταινία μας βάζει μέσα σε μια φυλακή του Μεξικό που καθόλου δε μοιάζει με την εικόνα που έχουμε στο κεφάλι μας όταν ακούμε τη λέξη φυλακή. Μια μικρή πολιτεία έχει αναπτυχθεί πίσω από τους τοίχους που τη χωρίζουν από τον υπόλοιπο κόσμο. Μια κοινωνία με δικούς της κανόνες. Το χρώμα αυτής της φυλακής, που ο Μελ οδηγείται μετά τη σύλληψή του, αφού, καθώς φαίνεται έχει κλέψει ένα αρκετά μεγάλο χρηματικό ποσό, είναι τόσο διαφορετικό για τον ήρωα που προσπαθεί να καταλάβει τους νέους κανόνες και να ενσωματωθεί μέσα της για να επιβιώσει.
Μπορεί να ακούγεται αρκετά βαρετό, αλλά, η ταινία προσφέρει δράση. Βέβαια, οι υπερβολές και οι αμερικανιές δε λείπουν, και κακώς κατά τη γνώμη μου, γιατί θα μπορούσαν να φτιάξουν μια άρτια και αρκετά ενδιαφέρουσα ταινία αν είχαν κρατήσει πιο ποιοτικές δομές και το -έτσι κι αλλιώς- έξυπνο σενάριο.
Η καλύτερη στιγμή της  είναι ο Μελ και το "πλάνο εξόδου" που καταστρώνει το έξυπνο μυαλό του.
Η χειρότερη στιγμή είναι η ατάκα "Put it back" καθώς, εκείνη τη στιγμή, μου πέρασε την εντύπωση ότι βλέπω κωμωδία.

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
΄΄Εξι τίτλοι από τις εκδόσεις ΕλκυστήςΌταν έπεσε η μάσκα, Κωνσταντίνας ΜαλαχίαΤο μαγικό καράβι των Χριστουγέννων, Θάνου ΚωστάκηΗ λέσχη των φαντασμάτων, Κυριακής ΑκριτίδουΟ αστερισμός των παραμυθιών, Λίτσας ΚαποπούλουΟ Κάγα Τίο... στην Ελλάδα, Καλλιόπης ΡάικουΠαζλ γυναικών, Σοφίας Σπύρου
Το μονόγραμμα του ίσκιου, Βαγγέλη ΚατσούπηΗ μάγισσα Θερμουέλα σε κρίση, Χριστόφορου ΧριστοφόρουΠλάτωνας κατά Διογένη ΛαέρτιοΚαι χορεύω τις νύχτες, Γαβριέλλας ΝεοχωρίτουΑιθέρια: Η προφητεία, Παύλου ΣκληρούΠορσελάνινες κούκλες, Δέσποινας ΔιομήδουςΆπροικα Χαλκώματα, Γιώργου Καριώτη
Το δικό μου παιδί!, Γιώργου ΓουλτίδηΟι Σισιλιάνοι, Κωνσταντίνου ΚαπότσηΜέσα από τα μάτια της Ζωής!, Βούλας ΠαπατσιφλικιώτηΖεστό αίμα, Νάντιας Δημοπούλου
Η Αμάντα Κουραμπιέ, η μαμά μου, Ελένης ΦωτάκηΟι κυρίες και οι κύριοι Αριθμοί, Κωνσταντίνου ΤζίμαΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη Σμίχελη