Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Ματωμένος Δούναβης * Αιθέρια: Η προφητεία * Ζεστό αίμα * Το μονόγραμμα του ίσκιου * Μέσα από τα μάτια της Ζωής! * Οι Σισιλιάνοι ** Ποίηση: Και χορεύω τις νύχτες * Δεύτερη φωνή Ι * Άπροικα Χαλκώματα ** Διάφορα άλλα: Πλάτωνας κατά Διογένη Λαέρτιο * Παζλ γυναικών ** Παιδικά: Τα βάσανα του Τεό και της Λέας * Η μάγισσα Θερμουέλα σε κρίση * Η λέσχη των φαντασμάτων * Το μαγικό καράβι των Χριστουγέννων * Ο αστερισμός των παραμυθιών * Οι κυρίες και οι κύριοι Αριθμοί * Η Αμάντα Κουραμπιέ, η μαμά μου * Ο Κάγα Τίο... στην Ελλάδα ** Νουβέλες: Πορσελάνινες κούκλες * Το δικό μου παιδί * Όταν έπεσε η μάσκα

Defunctus

Ταυτότητα
Τίτλος: Defunctus
Είδος: Μυθιστόρημα; Δεν... Βιογραφία; Θα μπορούσε αν δεν ήταν μυθοπλασία. Ή μήπως δεν είναι;
Δημιουργήθηκε κάπου πάνω στη Γη το έτος 2005 σύμφωνα με δήλωση του συγγραφέα.
Συγγραφέας: Figlio di Magdalena

Η Μαρία Προδρόμου για το "Τριαντάφυλλα του ανέμου"

Το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.

Οι συγγραφείς έχουν μία μέρα για να απαντήσουν τις ερωτήσεις της λίστας προκειμένου να γνωρίσουμε το νέο τους -τις περισσότερες φορές ακυκλοφόρητο- βιβλίο. Οι ερωτήσεις έχουν γραφτεί εξ ολοκλήρου από εμένα. Εκείνοι ευθύνονται για τις απαντήσεις και μόνο. Κι εσείς για τις εντυπώσεις.
Πως σας ήρθε η ιδέα;
Μ.Π.: Τελείως ξαφνικά και απρόσμενα ενώ άκουγα ένα τραγούδι. Συγκεκριμένα το All I need των Within Temptation. Το τραγούδι δεν έχει να κάνει με το θέμα, η μουσική όμως και οι στίχοι του με έκαναν να εμπνευστώ την ιδέα.

Που γράψατε το βιβλίο σας;
Μ.Π.: Στην αρχή κράταγα χειρόγραφες σημειώσεις. Έπειτα στον υπολογιστή μου.

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Μ.Π.: Γύρω στον ενάμιση χρόνο.

Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Μ.Π.: Καταιγιστικό, όμοιο με καταιγίδα που παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά της.

Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Μ.Π.: Λοιπόν, αναφέρεται βασικά σε δύο χρονικές περιόδους, στο 1710 και στο 2008, καταγράφοντας δύο ιστορίες που συνδέονται μεταξύ τους. Το 1710 ο αναγνώστης ταξιδεύει στην ιστορία της Έλντας, μιας κοντεσίνας που υποχρεώνεται να παντρευτεί το γιο κάποιου κόντε προκειμένου να επισφραγιστεί μια συμφωνία. Καταλήγει να τον ερωτευτεί, αλλά η μοίρα έχει άλλα σχέδια. Το 2008 αφορά την ιστορία της Μάιρας, μιας κοπέλας ρομαντικής και ονειροπόλας. Όλα θα αλλάξουν στη ζωή της όταν θα γνωρίσει τον Αλέξανδρο αρχίζοντας να βιώνει ταυτόχρονα εικόνες και συναισθήματα κάποιου άλλου κόσμου. Το βιβλίο πλημμυρίζεται από μυστήριο ενώ υπάρχει και το μεταφυσικό στοιχείο.

Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Μ.Π.: Τον τρόπο με τον οποίο οι ήρωές μου κατάφερναν να με παρασύρουν, κυριεύοντας με ολοκληρωτικά.

Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Μ.Π.: Η Έλντα γιατί αγάπησε με πάθος.

Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Μ.Π.: Ένα ανεπανάληπτο ταξίδι στο παρελθόν και στο παρόν.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Μ.Π.: Αν θα αρέσει στους αναγνώστες. Αν θα τους πλημμυρίσει με τα συναισθήματα που πλημμύρισε κι εμένα γράφοντάς το.

Φοβάστε...
Μ.Π.: Το φθόνο.

Αγαπάτε...
Μ.Π.: Την οικογένειά μου και τη συγγραφή.

Ελπίζετε...
Μ.Π.: Στο όνειρο!

Θέλετε...
Μ.Π.: Όλοι οι άνθρωποι να είναι ευτυχισμένοι.

Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Μ.Π.: Εκείνοι που δεν σταματάνε να ονειρεύονται.

Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Μ.Π.: Γιατί θα ταξιδέψετε σε κόσμους μακρινούς και ονειρεμένους.

Γιατί δεν πρέπει;
Μ.Π.: Γιατί η απώλεια αυτών των κόσμων όταν το ολοκληρώσετε ίσως σας στενοχωρήσει.

Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Μ.Π.: μέσω του εκδοτικού μου οίκου καθώς και σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Μ.Π.: Στη σελίδα μου στο facebook και στο blog μου mariaprodromouwriter.blogspot.com.

Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Μ.Π.: Το κόκκινο!

Ποια μουσική;
Μ.Π.: Το τραγούδι που άκουγα γράφοντάς το καθώς και η μουσική των Two steps from Hell-Tristan.

Ποιο άρωμα;
Μ.Π.: Του ρόδου.

Ποιο συναίσθημα;
Μ.Π.: Του έρωτα και του πάθους.

Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Μ.Π.: Τριαντάφυλλο.

Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Μ.Π.: Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου σε κάτι άλλο.

Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Μ.Π.: Πολλούς. Νόρα Ρόμπερτς, Μπρέντα Τζους και άλλους.

Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Μ.Π.: Στο τρόπο που σκέφτομαι ή ζω κανείς. Στον τρόπο που γράφω όλοι όσοι μου αρέσουν και διαβάζω κατά καιρούς. Ειδικά ο Γρηγόριος Ξενόπουλος τον οποίο λατρεύω και θαυμάζω απεριόριστα.

Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Μ.Π.: Κάποιοι μπορούν να με κατευθύνουν, όπως όλοι οι ήρωες του Τριαντάφυλλα του Ανέμου. Στην αρχή τουλάχιστον. Στην πορεία όμως εγώ ορίζω τις τύχες τους.

Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Μ.Π.: Φαντασία πάνω απ' όλα αλλά και συναίσθημα.

Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Μ.Π.: Η καλή γραφή, η συγκλονιστική πλοκή, οι διάλογοι και οι όμορφες περιγραφές, μα πάνω απ' όλα οι αναγνώστες!

Τι την αποτυχία;
Μ.Π.: Τα αντίθετα από τα παραπάνω.

Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Μ.Π.: Ναι βέβαια αν και αυτό δεν θεωρείται απαραίτητα κι ελάττωμα!

Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Μ.Π.: Τριαντάφυλλα του ανέμου.
Εξώφυλλα βιβλίων της Μαρίας Προδρόμου και φωτογραφίες της ίδιας από το προσωπικό της αρχείο. Στην έγχρωμη το εξώφυλλο του νέου της μυθιστορήματος "Τριαντάφυλλα του ανέμου"
Οπισθόφυλλο:
Ζάκυνθος 1710. Η Έλντα είναι κρυφά ερωτευμένη με τον άντρα της αδερφής της. Μη υπομένοντας άλλο αυτό το μυστικό που της βαραίνει τη ψυχή αποφασίζει να γίνει καλόγρια, ο πάμπλουτος όμως θείος της, ο κόντε Ντάντος που έχει αναλάβει μετά τον απρόσμενο θάνατο των γονιών της τη φροντίδα της, την υποχρεώνει να παντρευτεί τον Ρομπέρτο, γιο του κόντε Κατελλάνου, έναν άγνωστο της νέο προκειμένου να επισφραγιστεί μια συμφωνία. Η κοπέλα θεωρεί το νέο εχθρό της οικογένειας και σίγουρα προικοθήρα. Ωστόσο ο Ρομπέρτο είναι απίστευτα ευγενικός, γοητευτικός, μυστηριώδης... Η κοπέλα τον ερωτεύεται παράφορα. Η μοίρα όμως έχει άλλα σχέδια.. 

Στην Αθήνα του 2008 η Μάιρα, είναι μια κοπέλα ρομαντική, ονειροπόλα. Εργάζεται σαν γραφίστρια στον εκδοτικό οίκο του πατέρα της και πιστεύει πως ένας συνάδελφος της, ο Πέτρος, είναι ο άντρας της ζωής της. Είναι όμως έτσι; Ο απρόσμενος χωρισμός τους και η γνωριμία της με ένα γοητευτικό νέο τον Αλέξανδρο θα ανατρέψει τα πάντα. Ένα φιλί… και η κοπέλα θα αρχίσει να βιώνει εικόνες και συναισθήματα ενός άλλου κόσμου…

Προσπαθώντας να ξεφύγει θα βρεθεί στη Ζάκυνθο στο σπίτι μιας αγαπημένης της θείας. Μέχρι που η θάλασσα θα ξεβράσει έναν άντρα... Και όλα στη ζωή της θα ανατραπούν.

Το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ διανέμεται αποκλειστικά από το koukidaki και αφορά νέες κυκλοφορίες βιβλίων.
Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Επιλέξτε την ετικέτα Ριντ Φερστ.
Θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο; Ακολουθήστε τον σύνδεσμο.
¤
Η Μαρία Προδρόμου προσφέρει ένα αντίτυπο του μυθιστορήματός της "Ο Άγγελος της Ομίχλης" στους αναγνώστες του ιστότοπου. Συμπληρώστε τη φόρμα που ακολουθεί για να δηλώσετε συμμετοχή στην κλήρωση που θα γίνει μέσω του προφίλ μου στο facebook στις 21 Μαρτίου. Το όνομα του τυχερού αναγνώστη θα ανακοινωθεί στο koukidaki, στο facebook καθώς και σε άλλα κοινωνικά δίκτυα και σελίδες. Ο ίδιος θα ενημερωθεί και με προσωπικό μήνυμα αν έχει αφήσει το email του. Η συγγραφέας θα λάβει όλα τα μηνύματα μετά την κλήρωση.

Ο Διονύσης Μαρίνος για το Anamneza

Το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.

Οι συγγραφείς έχουν μία μέρα για να απαντήσουν τις ερωτήσεις της λίστας προκειμένου να γνωρίσουμε το νέο τους -τις περισσότερες φορές ακυκλοφόρητο- βιβλίο. Οι ερωτήσεις έχουν γραφτεί εξ ολοκλήρου από εμένα. Εκείνοι ευθύνονται για τις απαντήσεις και μόνο. Κι εσείς για τις εντυπώσεις.
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Δ.Μ.: Σε χαρτάκια, σε σημειωματάρια, στο πίσω μέρος αποδείξεων, στο κομπιούτερ. Κοινώς: όπου έβρισκα.

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Δ.Μ.: 43 ολόκληρα χρόνια. Γι' αυτό και χαριτολογώντας λέω πως η επόμενη ποιητική συλλογή που θα βγάλω θα είναι στα 86 μου. Αν ζω, φυσικά.

Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Δ.Μ.: Καταπιόνας παρελθόντος. Ούτε καν... τρεις.

Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Δ.Μ.: Προσπαθεί να είναι ποίηση. Αν είναι, ας το πουν όσοι την διαβάσουν. Αν δεν είναι, ας μου το πουν για να τους ζητήσω συγγνώμη.

Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Δ.Μ.: Που έφυγε από τα χέρια μου. Δεν άντεχα άλλο να το κρατάω.

Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Δ.Μ.: Δεν έχω ήρωες, ποτέ δεν είχα.

Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Δ.Μ.: Μια θέση στη βιβλιοθήκη του. Έχει και κόκκινο εξώφυλλο, θα κάνει καλό κοντράστ με τα υπόλοιπα βιβλία που ενδεχόμενα θα έχει.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Δ.Μ.: Να σταματήσω να έχω αγωνίες.

Φοβάστε...
Δ.Μ.: Βεβαίως. Μιλάτε σε αγοραφοβικό.

Αγαπάτε...
Δ.Μ.: Βεβαίως. Ποιος τυφλός δεν θέλει το φως του;

Ελπίζετε...
Δ.Μ.: Καμιά φορά, ναι. Υπόσχομαι να διορθωθώ στο μέλλον.

Θέλετε...
Δ.Μ.: Σπάνια, αλλά το ξεπερνάω όσο γίνεται. Ο άνθρωπος είναι μια μηχανή που όλο θέλει και ποτέ δεν χορταίνει. Λέτε να μην ανήκω στο ευγενές είδος;

Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Δ.Μ.: Έχω απορία και μάλλον θα μείνω με αυτήν.

Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Δ.Μ.: Να, μια άλλη απορία. Ειλικρινά δεν το γνωρίζω. Όλα προς τι, που έλεγε και ο Αναγνωστάκης. Ξέρετε, αυτό είναι από τα μότο της ζωής μου.

Γιατί δεν πρέπει;
Δ.Μ.: Νομίζω για τους ίδιους λόγους που... πρέπει να με διαβάσει.

Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Δ.Μ.: Στα βιβλιοπωλεία σίγουρα, αλλά νομίζω για τους περισσότερους συνέλληνες ο συγκεκριμένος χώρος είναι απαγορευμένος.

Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Δ.Μ.: Όταν θα με βρω κι εγώ, θα σας ενημερώσω καταλλήλως.

Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Δ.Μ.: Αν κρίνω από τα ρούχα μου, το μαύρο.

Ποια μουσική;
Δ.Μ.: Μπετόβεν, Μπαχ, Joy Division, Smiths, Βάγκνερ, Χατζιδάκις και κάμποσες άλλες.

Ποιο άρωμα;
Δ.Μ.: Όλα τα αρώματα.

Ποιο συναίσθημα;
Δ.Μ.: Όλα τα συναισθήματα. Δεν κάνουμε εκπτώσεις.

Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Δ.Μ.: Ένα βιβλίο εν αναμονή. Πάντως, όχι ζωή. Αρκετά έχει στην καμπούρα της.

Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Δ.Μ.: Δεν ξέρω καν αν είμαι συγγραφέας, επομένως ποιος ο λόγος να το ψάχνω; Εγώ βάζω λέξεις τη μια δίπλα στην άλλη, όχι σπουδαίο κατόρθωμα.

Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Δ.Μ.: Αρκετούς, από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει.

Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Δ.Μ.: Ομοίως: αρκετοί. Σχεδόν όλοι από λίγο και χωρίς να το καταλαβαίνω. Είμαστε ό,τι έχουμε διαβάσει και ζήσει.

Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Δ.Μ.: Δεν μπορώ να ορίσω καν τη δική μου τύχη, πως θα μπορούσα να το κάνω στους ήρωες των βιβλίων μου; Όχι, κάνουν ό,τι θέλουν και εγώ απλώς καταγράφω.

Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Δ.Μ.: Ανθεκτικό στομάχι, όταν θα αρχίσουν να βγαίνουν τα οξέα. Όλα τα άλλα βρίσκονται στην πορεία.

Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Δ.Μ.: Με πιάνετε απροετοίμαστο. Δεν το γνωρίζω. Μια όμορφη κοπέλα στο εξώφυλλο; Ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα στην πρώτη σκηνή; Τι κρίμα που δεν έχω τίποτα από τα δύο.

Τι την αποτυχία;
Δ.Μ.: Μάλλον η έλλειψη των παραπάνω. Ή μήπως αυτό τελικά είναι επιτυχία; Συγγνώμη, μπερδεύτηκα.

Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Δ.Μ.: Ναι μπορεί να γίνει. Φευ, οι καταχρήσεις είναι ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε.

Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Δ.Μ.: Όχι άλλα βιβλία. Συμπαθάτε με, η βιβλιοθήκη μου δεν αντέχει άλλο. Γέμισε.
Στο κέντρο το εξώφυλλο της ποιητικής συλλογής Αναμνέζα, αριστερά ο Διονύσης Μαρίνος από το προσωπικό του αρχείο και δεξιά το εξώφυλλο του μυθιστορήματός του "Τελευταία πόλη"
Το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ διανέμεται αποκλειστικά από το koukidaki και αφορά νέες κυκλοφορίες βιβλίων.
Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Επιλέξτε την ετικέτα Ριντ Φερστ.
Θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο; Ακολουθήστε τον σύνδεσμο.
¤

Η Ευαγγελία Ευσταθίου για το "Ψίθυροι στις φλόγες"

Το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.

Οι συγγραφείς έχουν μία μέρα για να απαντήσουν τις ερωτήσεις της λίστας προκειμένου να γνωρίσουμε το νέο τους -τις περισσότερες φορές ακυκλοφόρητο- βιβλίο. Οι ερωτήσεις έχουν γραφτεί εξ ολοκλήρου από εμένα. Εκείνοι ευθύνονται για τις απαντήσεις και μόνο. Κι εσείς για τις εντυπώσεις.
Πως σας ήρθε η ιδέα;
Ε.Ε.: Σε ανύποπτο χρόνο, ένας φίλος μου απ' το facebook, ο Άγγελος Καράς, είπε ότι θα ήθελε να δει γραμμένο από μένα ένα βιβλίο με θέμα την εκδίκηση. κουβέντα στην κουβέντα, πυροδοτήθηκε η έμπνευση και γεννήθηκε η ηρωίδα μου, η Σεμέλη, που έχει πολλούς καλούς λόγους για να εκδικηθεί τους υπαίτιους για τη συναισθηματική και την ουσιαστική της ορφάνια.

Που γράψατε το βιβλίο σας;
Ε.Ε.: Είναι όλο γραμμένο στο μικρό, σακατεμένο γραφείο του σπιτιού μου, νωρίς το πρωί και πριν σηκωθούν όλοι για ν' αρχίσει η μάχη της καθημερινότητας.

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Ε.Ε.: Χρειάστηκα εννέα μήνες για να ολοκληρώσω τη συγγραφή και προηγήθηκαν άλλοι τρεις κατά τους οποίους το έστησα στο μυαλό μου και μάζεψα τις απαραίτητες πληροφορίες.

Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Ε.Ε.: Γεμάτο ανατροπές και συναίσθημα.

Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Ε.Ε.: Ζωές καταστρέφονται μέσα σε μια νύχτα. Η λαίλαπα της φωτιάς κατακαίει ενοχές, αθωότητες, νιάτα και συνειδήσεις. Η εννιάχρονη Σεμίνα Μαργέτη παραδίδεται στο θάνατο της ψυχής της την ώρα που η μητέρα της αφήνει την τελευταία της πνοή ανήμπορη στις φλόγες. Μοναδική αμαρτία της Ηλέκτρας Φωτεινού είναι το ότι ερωτεύθηκε με πάθος λάθος άνθρωπο. Ένας ο ένοχος. Ή μήπως πολλοί;
Δαμιανός-Στέφανος-Ρούσσος.
Τρία πρόσωπα που επηρεάζουν με τις αποφάσεις τους τον ρου των γεγονότων. Κάποιοι εφησυχάζουν και κάποιοι βασανίζονται από ορμητικά ποτάμια αμφιβολίας. Ίσως κι ενοχής. Οι ψίθυροι σιγανοί, σχεδόν βουβοί στην αρχή, χρόνο με το χρόνο αρχίζουν να κραυγάζουν.
Κι εκείνη... η μικρή Σεμίνα-Ελένη που από ένα παιχνίδι της μοίρας επιβιώνει, επιστρέφει ως Σεμέλη Σοφιανού είκοσι ένα χρόνια μετά, αναγεννημένη απ' τις ίδιες της τις στάχτες, για να πάρει την εκδίκησή της απ' τον υπαίτιο της τραγωδίας, ο οποίος ζει και βασιλεύει χάρη στα λεφτά της μητέρας της.
Όμως τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται, όταν οι σύμμαχοι αποδεικνύονται εχθροί κι οι εχθροί ίσως είναι εκείνοι που κρατούν το κλειδί της αγάπης καθώς οι μάσκες χάνονται.
Θα κοπάσουν μια μέρα οι Ψίθυροι στις φλόγες; Θ' αποκατασταθεί η αλήθεια; Θα μπορέσει ν' αναδυθεί η ελπίδα για να σκαρφαλώσει στον σκοτεινό ουρανό, όταν όλοι νόμιζαν πως θάφτηκε κάποτε ολόκληρη στις στάχτες;

Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Ε.Ε.: Τις έντονες συναισθηματικές συγκρούσεις των ηρώων όταν κορυφώνεται σιγά σιγά η εξέλιξη της ιστορίας.

Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Ε.Ε.: Υπάρχει σοβαρός λόγος που δεν μπορώ να τον ονομάσω, γιατί ακόμη και το όνομά του διαδραματίζει σοβαρό λόγο στην εξέλιξη του μυθιστορήματος. Ελπίζω ο δικός μου αγαπημένος να είναι και ο αγαπημένος των αναγνωστών...

Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Ε.Ε.: Θέλω να πιστεύω πως προσφέρει μια μακριά απόδραση από την καθημερινότητα, ένα ταξίδι μέσα από τις λέξεις με προορισμό το όνειρο, πίστη στη θέληση της ψυχής και φυσικά -κάτι που με χαρακτηρίζει- πίστη στο μεγαλείο της αγάπης και όσα μπορεί να κατορθώσει.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Ε.Ε.: Αν θα είμαι γερή και δυνατή για να μεγαλώσω τα παιδιά μου, να τα οδηγήσω στους σκληρούς δρόμους της ζωής και να τα δω να στέκονται ανεξάρτητα και δυνατά στα πόδια τους. Αυτή είναι η μεγαλύτερή μου αγωνία!

Φοβάστε...
Ε.Ε.: Την υποκρισία.

Αγαπάτε...
Ε.Ε.: Την οικογένειά μου και τη συγγραφή.

Ελπίζετε...
Ε.Ε.: Σ' ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας.

Θέλετε...
Ε.Ε.: Ν' απολαμβάνω τις μικρές χαρές της ζωής, που είναι τελικά και οι μεγαλύτερες.

Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Ε.Ε.: Οι ρομαντικοί, οι λάτρεις του μυστηρίου και των κρυμμένων μυστικών, οι συναισθηματικοί, οι λάτρεις της δράσης, οι εραστές του έρωτα, οι ονειροπόλοι, οι ταξιδευτές κι οι ταξιδιώτες.

Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Ε.Ε.: Γιατί οι στιγμές απόδρασης τη σήμερον ημέρα είναι πολύτιμες.

Γιατί δεν πρέπει;
Ε.Ε.: Γιατί είναι αυστηρά ακατάλληλο για εκείνους που πιστεύουν ότι δεν αξίζει να του δώσουν μια ευκαιρία.

Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Ε.Ε.: Στα περισσότερα βιβλιοπωλεία της επικράτειας, στην Κύπρο λίγες μέρες μετά την έκδοσή του στην Ελλάδα, σε εκθέσεις, στο διαδίκτυο κι ελπίζω οπουδήποτε απευθύνονται συνήθως οι βιβλιόφιλοι.

Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Ε.Ε.: Στις προσωπικές μου σελίδες στο facebook, στην ιστοσελίδα μου στη διεύθυνση evaggeliaefstathiou.blogspot.com και στο email μου: evadalia@yahoo.gr

Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Ε.Ε.: Κόκκινο της φωτιάς.

Ποια μουσική;
Ε.Ε.: Κρητικά ακούσματα λόγω περιεχομένου και ροκ μπαλάντες. Ταιριάζουν απόλυτα τα τραγούδια Everything burns-Anastasia, Ben Moody και Πάρε με-Γιάννης Χαρούλης.

Ποιο άρωμα;
Ε.Ε.: Αγριολούλουδα, κανέλα, φρούτα του δάσους.

Ποιο συναίσθημα;
Ε.Ε.: Πάθος, αγάπη, έρωτας.

Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Ε.Ε.: Αναρρίχηση σε δυσπρόσιτη βουνοκορφή, κατάδυση σε άγριο βυθό.

Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Ε.Ε.: Διασκεδαστής παιδιών.

Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Ε.Ε.: Καμίλα Λάικμπεργκ, Νόρα Ρόμπερτς, Αν Φόρτιε, Ιδελφόνσο Φαλκόνες, Τζο Νέσμπο.

Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Ε.Ε.: Στον τρόπο που ζω, κανείς. Στον τρόπο που γράφω, φαντάζομαι, εισβάλλουν ασυνείδητα όλες οι γραφές συγγραφέων που διαβάζω κατά καιρούς και μου αρέσουν.

Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Ε.Ε.: Υπάρχει αλληλεπίδραση. Υπάρχουν στιγμές που ορίζω εγώ τη μοίρα τους και άλλες που την παίρνουν στα χέρια τους και καθοδηγούν οι ίδιοι την ιστορία. Αυτό μου συνέβη έντονα με το προηγούμενο βιβλίο μου, "Βαθύ, βελούδινο σκοτάδι", στο οποίο ο κεντρικός ήρωας σχεδόν αυτόβουλα με καθοδήγησε μέχρι το φινάλε.

Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Ε.Ε.: Έμπνευση, θέληση, φαντασία, πειθαρχία, πάθος, ψυχή, εμπειρία, γνώση, όραμα, όνειρο, εσωτερική ανάγκη και κυρίως... χρόνο!

Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Ε.Ε.: Η καλή γραφή, η αμεσότητα του λόγου, η ικανότητα ταύτισης ηρώων-αναγνωστών, η καλή προώθηση φυσικά -ας μην κρυβόμαστε, το καλό εξώφυλλο σε λιγότερο βαθμό, η ικανότητα μετάδοσης των συναισθημάτων, η καλή μεταφορά εικόνων στο χαρτί και βεβαίως, στις μέρες μας, η επικοινωνιακή δεινότητα του συγγραφέα που βεβαίως δεν είναι προαπαιτούμενο αλλά καλό εφόδιο στη φαρέτρα του. Τύχη επίσης, ας μην το ξεχνάμε αυτό...

Τι την αποτυχία;
Ε.Ε.: Τα αντίθετα απ' όλα τα παραπάνω!

Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Ε.Ε.: Οτιδήποτε μπορεί να γίνει κατάχρηση αν ξεπεράσει το μέτρο (τα προσωπικά όρια συνήθως του καθενός). Έτσι και η βιβλιοφαγία μπορεί να γίνει βιβλιομανία, η οποία αν δεν ενοχλεί τον περίγυρο δεν πρέπει να λογίζεται ως ελάττωμα...

Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Ε.Ε.: Μεταξύ Ουρανού και Γης...
Εξώφυλλα άλλων βιβλίων της Ευαγγελίας Ευσταθίου και φωτογραφίες πορτραίτου από το προσωπικό της αρχείο. Στην έγχρωμη φωτογραφία το εξώφυλλο του νέου της βιβλίου.

Ε.Ε.: Ευχαριστώ θερμά για τις υπέροχες ερωτήσεις και για τη φιλοξενία!
¤
Το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ διανέμεται αποκλειστικά από το koukidaki και αφορά νέες κυκλοφορίες βιβλίων.
Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Επιλέξτε την ετικέτα Ριντ Φερστ.
Θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο; Ακολουθήστε τον σύνδεσμο.

Φωνές στην σιωπή

Η νέα ιστορία θρίλερ του Μάριου Καρακατσάνη είναι κοντά σας.
Απολαύστε την!

Έρωτας σε πρώτο πρόσωπο και Ελισάβετ

Την πρωτοσυνάντησα στο φουαγιέ του πολυχώρου Vault μετά την παράσταση Πνιγμονή όπου πρωταγωνιστεί μαζί με άλλες εξαιρετικές συναδέλφους. Ξαναβρεθήκαμε στα εγκαίνια της ατομικής της έκθεσης ζωγραφικής, Ελισάβετ, (πρόσωπα αγίων) στον ίδιο χώρο, όπου και γνώρισα ένα ακόμη από τα εκφραστικά της πρόσωπα. Και κάπως έτσι κατέληξα, έχοντας και την πρώτη ποιητική της συλλογή στα χέρια μου, να εισχωρώ από το παράθυρο στην πολυδιάστατη και πολυδημιουργική φυσιογνωμία της.
Γράφει για τον έρωτα. Τον μεγάλο, κυρίαρχο έρωτα, τον βασανιστή, τον μαρτυρικό, τον κατακτητή. Γράφει για τον έρωτα της συγχώρεσης, της αναμονής, της αϋπνίας. Τον απόλυτο έρωτα του πόθου και της μνήμης. Της γλυκιάς νοσταλγίας της απουσίας του.

Όταν λείπεις... τα μάτια σου, το όνομά σου, η σιωπή σου, τα ΔΕΝ σου... Εσύ. Θα γράφω για σένα κατόπιν εορτής, του έρωτα το τίποτα. Ξένος τόπος τα τσιγάρα σου, ο ακάλυπτός σου, ο σταυρός σου. Δεν κατάλαβες τα λόγια της βροχής
Η Κική Μαυρίδου είναι ένα ανήσυχο πνεύμα σε μια ασυγκράτητη καλλιτεχνική φύση. Η πολυδιάστατη δημιουργικότητα που την χαρακτηρίζει εκφράζεται μέσα από τους θεατρικούς της ρόλους, στην ποίησή της ή με το πινέλο της, και δε θα μου έκανε εντύπωση αν μελλοντικά δοκίμαζε να τραγουδήσει ή να γράψει μουσική ή κάτι άλλο!
Στη ζωγραφική είναι αυτοδίδακτη. Κανείς δεν την έβαλε σε καλούπι, κανείς δεν της έδειξε ποια μέθοδο θα ακολουθήσει για να φτιάξει μια εικόνα κι αυτή η ιδιαιτερότητά της σε σχέση με τους μαθητευόμενους αγιογράφους κάνει τα έργα της διαφορετικά και περισσότερο δικά της. Ό,τι βλέπουμε επάνω τους είναι αλλιώς. Άλλα υλικά, άλλος τρόπος, άλλο αποτέλεσμα. Έχει βρει και την κατάλληλη λέξη όταν αναφέρεται στα πρόσωπα των Αγίων της. Αγιογραφώντας, λοιπόν...
Σημείωμα της Κικής Μαυρίδου για την έκθεση:
«Οι αγιογραφίες μου επικεντρώνονται κυρίως στο πρόσωπο και στην "ανθρώπινη" μορφή των αγίων. Κρατούν μεν το σχήμα αλλά όχι την τεχνική της βυζαντινής αγιογραφίας. Δεν υπάρχει καμία αυστηρή γραμμή, τίποτα που να παραπέμπει σε κανόνες και λογική.
Οι άγιοι μου είναι προσιτοί. Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Απλές μορφές που ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Αυτό που με κόπο μπορεί να κάνει ο καθένας μας, να ξεπεράσει τα όρια του μέσα από την πίστη, απ' όπου κι αν πηγάζει, όπου κι αν απευθύνεται.
Οι θείες μορφές των έργων μου επιδιώκω να δίνουν την αίσθηση ότι πλησιάζουν, συνομιλούν, ακούν και συναισθάνονται τους ανθρώπους που τις επικαλούνται, να δίνουν την ελπίδα της μεσολάβησης και ίσως του θαύματος.
Ο Θεός μου δεν είναι τιμωρός, αλλά δεν είναι και αθώος. Ένας Θεός που εφηύρε τα "λάθη" δεν μπορεί να μην έχει υποπέσει σε αυτά...» 
Σύνθεση με λεπτομέρειες έργων της Κικής Μαυρίδου
Από το βιογραφικό της σημείωμα
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Έζησε εκεί, στην Κομοτηνή, στο Wiesbaden της Γερμανίας και πλέον στην Αθήνα. Σπούδασε Θέατρο και Υποκριτική στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., στο Εργαστήρι Πειραματικής Σκηνής Θεσ/κης και στη Νομική Σχολή Κομοτηνής.
Μετράει συμμετοχές σε παραστάσεις του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής και στην Πειραματική Σκηνή ως ηθοποιός και ως βοηθός σκηνοθέτη. Μετράει δουλειές με την ομάδα Menestrelli και με τον ποντιακό σύλλογο Wiesbaden Γερμανίας. Είχε την εμπειρία της σκηνοθετικής επιμέλειας μουσικού προγράμματος αλλά και της σκηνοθεσίας παραστάσεων.
Στο θεατρικό σανίδι, τα τελευταία χρόνια τη βρίσκουμε στον πολυχώρο Vault σε συνεργασίες με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Καρατζιά.* Αυτήν την εποχή πρωταγωνιστεί στην παράσταση Πνιγμονή και παρουσιάζει την ατομική της έκθεση ζωγραφικής "Ελισάβετ - Το ανθρώπινο πρόσωπο των Αγίων".
Τέσσερα χρόνια πριν κυκλοφόρησε η ποιητική της συλλογή "Έρωτας σε πρώτο πρόσωπο", η οποία εξαντλήθηκε μέσα σε μήνες** ενώ μέσα στο έτος που διανύουμε θα κυκλοφορήσει η νέα της ποιητική συλλογή με συμμετοχές κι άλλων καλλιτεχνών όπως της Ν. Μποφίλιου, Γ. Ξανθούλη, Μ. Κανά, κ.α.
...θηρία...

Για ποια θηρία μου μιλάς
αγάπη μου;

Τα μόνα θηρία είναι
τα μάτια σου
Πως προέκυψε η ανάγκη να εκφραστείτε γράφοντας ποίηση;

Κ.Μ.: Ειλικρινά δεν θυμάμαι. Ο χρόνος σ’ αυτή τη σχέση δεν έχει μνήμη παρά μόνο αισθήσεις. 

Στην πρώτη σας συλλογή ο έρωτας γράφεται με έψιλον κεφαλαίο και είναι ο κυρίαρχος. Γράφετε ερωτική ποίηση αποκλειστικά;
Κ.Μ.: Κάποτε ο Έρωτας -ακόμη τον γράφω με κεφαλαίο το Έψιλον- κατείχε στην ζωή μου κυρίαρχο ρόλο. Αυτός ήταν η μεγάλη μου, εσωτερική "επανάσταση". Η μόνη μου θεραπεία από την ανία της ζωής. Σήμερα, με την πρόσθεση κι άλλων βιωμάτων στη ζωή μου, αναγνωρίζω την καθοριστική σημασία του αλλά δεν παραβλέπω και τα τρωτά σημεία και τις αδυναμίες του. Ο Έρωτας αποτελεί το Πρόζακ για την αντιμετώπιση της ψυχικής μας εξαθλίωσης. Έτσι η ποίησή μου σταμάτησε να περιορίζεται στο θέμα του και η ζωή μου συνειδητά ξεγελιέται από αυτόν.

Πότε να περιμένουμε την επόμενη ποιητική σας συλλογή; Μιλήστε μας σχετικά... Θα κυριαρχεί κι εκεί ο έρωτας;
Κ.Μ.: Προς τα τέλη του 2014, πρώτα ο Θεός. Θα είναι ένα "λογοτεχνικό άλμπουμ" με την συμμετοχή διάφορων σπουδαίων καλλιτεχνών, όπως ο Γ. Ξανθούλης, Α. Τσιλύρα, Ν. Καραθάνος, Ν. Μποφίλιου, Γ. Κακλέας, Λ. Φωτοπούλου, Σ. Ορνεράκης, Ο. Ιωάννου, Δ. Καρατζιάς, κ.α.
Σ' αυτήν τη συλλογή θα κυριαρχούν όλα τα βασικά συναισθήματα του ανθρώπου. Χαρά, λύπη, φόβος, θυμός.

Πότε νιώθετε την ανάγκη να δημιουργήσετε; Τις ευτυχισμένες στιγμές ή τις μελαγχολικές, μουντές μέρες;
Κ.Μ.: Η ανάγκη για έκφραση γίνεται πιο έντονη στις καταθλιπτικές στιγμές μας. Την ευτυχία τη ζεις. Αιωρείσαι. Χάνεις την αίσθηση του χρόνου. Όλα είναι μία παιδική χαρά. Παίζεις, δεν γράφεις. Στη μελαγχολία όμως, το αίτιο της κατάστασής σου σε κλωτσάει σε μια στεγνή, σκληρή πραγματικότητα που σε πνίγει. Ο μέλλοντας χρόνος μοιάζει η μόνη λύτρωση. Το παρόν σε εγκλωβίζει και η έκφραση είναι η πιο λυτρωτική απόδραση. 

Αυτό το καιρό παρουσιάζετε την ατομική σας έκθεση, την Ελισάβετ, στο Vault. Στο βιογραφικό σας αναφέρετε ότι γράφετε από τότε που "η θύμηση ενεργοποιήθηκε στο συνειδητό" σας. Η ζωγραφική πως προέκυψε; Πως μπήκε στη ζωή σας;
Κ.Μ.: Πάντα με θυμάμαι με χαρτί και μολύβι ή πινέλο. Δεν είχα ποτέ στο μυαλό μου όμως να ασχοληθώ εντατικά με την ζωγραφική και δεν το έκανα. Η αγιογραφία όμως, προέκυψε μέσα από δυσάρεστες συγκυρίες της ζωής μου. Ήταν το τάμα για την υγεία της τότε άρρωστης μητέρας μου. Άλλωστε η έκθεση αγιογραφίας που γίνεται στο θέατρο Vault, έχει τίτλο το όνομα της: ΕΛΙΣΑΒΕΤ. Η μαμά έφυγε, η αγιογραφία έμεινε ως ακόμη ένα δικό της δώρο. 

Εκτός από "πρόσωπα Αγίων" ζωγραφίζετε και άλλα θέματα;
Κ.Μ.: Αν μου προκύψει, ναι.

Θέατρο, εικαστικά, ποίηση... Καλλιτεχνική φύση, λοιπόν;
Κ.Μ.: Ο καθένας κολυμπάει στις θάλασσες που αγαπάει και στους βυθούς που αντέχει.

Γνωρίζω ότι έχετε σπουδάσει και Νομικά πέρα από Θεατρολογία και Υποκριτική. Έχετε εργαστεί/εργάζεστε ασκώντας τη δικηγορία ή σας έχει απορροφήσει το θέατρο και γενικότερα τα καλλιτεχνικά;
Κ.Μ.: Ναι, έχω δουλέψει ελάχιστα. Η Τέχνη στη ζωή μου κατέχει θέση οξυγόνου. Η δικηγορία -ή οποιαδήποτε γραφειοκρατική εργασία ρουτίνας- αποτελεί την έλλειψη του. Δεν θα επιβίωνα. Αντιθέτως, μόνο η Τέχνη μπορεί να μου κόψει την ανάσα χωρίς να με φθείρει.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Με τι ασχολείστε αυτό το καιρό;
Κ.Μ.: Αρκετά γελάει ο Θεός. Μη του δώσω κι άλλη αφορμή... 
Αυτή την περίοδο "τρέχει" η έκθεση αγιογραφίας στο υπόγειο του Θεάτρου Vault. Παράλληλα, στον ίδιο χώρο, συμμετέχω στην παράσταση ΠΝΙΓΜΟΝΗ σε σκηνοθεσία Δ. Καρατζιά* και δουλεύω την επόμενη ποιητική μου συλλογή...

Τι κερδίζει ο καλλιτέχνης μέσα από την τέχνη;
Κ.Μ.: Τον εαυτό του. Η πραγματική τέχνη αμβλύνει της αιχμηρές γωνίες της μικρότητας. Αποδίδει συναισθηματική δικαιοσύνη. Μοιράζει αλήθειες σε όσους απλώνουν τη χούφτα...

Τι κερδίζει ο θεατής/αναγνώστης;
Κ.Μ.: Την ελευθερία του. Και μπορεί να το κάνει αυτό γιατί η Τέχνη του δίνει την δυνατότητα να ανοίξει τις αμπαρωμένες αποθήκες της ψυχής του.

Ποια είναι η καλύτερη στιγμή για τον δημιουργό;
Κ.Μ.: Όταν επικοινωνεί το έργο του με τους αποδέκτες του.

Συμφωνείτε με την άποψη ότι η τέχνη πρέπει να προκαλεί;
Κ.Μ.: Ναι, όταν ο λόγος της πρόκλησης είναι για ξυπνήσει τον βοσκό πριν του φάνε τα πρόβατα.

Η Τέχνη είναι τρόπος έκφρασης; Διαφυγής; Οραματισμού ή κάτι άλλο;
Κ.Μ.: Η Τέχνη είναι ερωμένη. Ο Καλλιτέχνης μαζί της δεν είναι ποτέ ανέραστος. Εκφράζεται. Διαφεύγει. Οραματίζεται. Ελπίζει. Ζει. Καταφεύγει. Μοιράζεται. Επιβιώνει.

Αν έπρεπε να επιλέξετε ένα έργο σας (θεατρικό ρόλο, ποίημα ή εικαστικό) σαν το καλύτερό σας, ποιο θα ήταν αυτό;
Κ.Μ.: Κάποιο από τα ποιήματα μου. Γιατί αυτά κρύβουν τις πιο κρυφές μου αλήθειες. 



“Μνήμη”

Κι όταν μου ζητήθηκε κάτι να στερηθώ
στερήθηκα τη μνήμη

Προς τι οι τόσες θύμησες;
Οι περασμένες αγκαλιές;
Τα όμορφα κοιτάγματα;
Οι κάποτε ερωτικές συνευρέσεις;

Οι μνήμες…
βαρίδια του παρελθόντος
Πόσες μνήμες χωράει το παρόν;
Πόσο παρελθόν αντέχει το μέλλον;

Και τα μάτια σου… μέρος του χθες
αφού σήμερα άλλαξαν βλέμμα
Προς τι οι θύμησες λοιπόν;
Προς τι η βασανιστική αναζήτηση του χθες;

Με έκανες «χθες»...
Γιατί τόση επιμονή να σε κάνω «σήμερα»;

Και όταν μου ζητήθηκε κάτι να απαρνηθώ
απαρνήθηκα τη θύμησή σου γιατί
δεν θέλω να είσαι κάποτε,
θέλω να είσαι τώρα
Όχι να σε θυμάμαι, να σε ζω αγάπη μου
Όχι να με ήθελες, να με θέλεις μάτια μου
Όχι μνήμη, ζωή να γίνεις
να ζούμε,
όχι να θυμόμαστε ότι ζήσαμε…




Τι εύχεστε στην Κική αυτόν τον καιρό; Τι εύχεστε στον υπόλοιπο κόσμο;
Κ.Μ.: Αγάπη, γαλήνη και συναίσθηση...
Συνθέσεις με λεπτομέρειες από φωτογράφιση της ποιητικής συλλογής και φωτογραφία της Κικής Μαυρίδου από το προσωπικό της αρχείο
Την αποχαιρετώ με την ευχή να είναι πάντα δημιουργική και χαρούμενη κι εκείνη μού υπογράφει το βιβλίο της/μου με στίχους.

...γιατί τον Έρωτα, αγάπη μου,
εύκολα μπορείς να τον διαγνώσεις,
αλλά δύσκολα τον θεραπεύεις...

Σημειώσεις:
*: Για την παράσταση Πνιγμονή ακολουθήστε τον σύνδεσμο.
**: Την ποιητική συλλογή την απέκτησα από το ταμείο του πολυχώρου Vault εισερχόμενη στο φουαγιέ. Χωρίς να μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι θα βρείτε το βιβλίο, σίγουρα αξίζει να το αναζητήσετε.
³: Κείμενο γραμμένο με συρραφή τίτλων ποιημάτων της.

Τριαντατρία

Τι είναι το τριάντα τρία;

33 διηγήματα, 33 ιστορίες ανθρώπων που στάθηκαν κάτω από την ίδια ομπρέλα για να προστατευθούν από το ψιλόβροχο της πεζής καθημερινότητας που μουλιάζει τα όνειρά μας.

Η ζωή, ο έρωτας και ο θάνατος συνυπάρχουν αρμονικά στις σελίδες αυτού του βιβλίου, διαπλέκονται και εναλλάσσονται για να μας υπενθυμίσουν ότι υπάρχουμε γιατί υπάρχουν και το αντίθετο...


Και τώρα τι;

ΚΑΒΑΦΗΣ ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ

Η ιστορία του ημερολογίου.
Δώδεκα χρόνια πριν, ο σκηνοθέτης, εικαστικός και ποιητής Millas, Έλληνας από την Αίγυπτο, εμπιστεύτηκε το ημερολόγιο στα χέρια του Γιώργου Λιβανού προκειμένου να το επεξεργαστεί ώστε να αποκτήσει θεατρικότητα. Επρόκειτο για ένα κείμενο σχετικό με την ερωτική ζωή του μεγάλου δημιουργού γραμμένο από τον Millas και τον Ανδρέα Αγγελάκη.
Στην πρώτη του εκδοχή, το "Καβάφης καθ' οδόν" όπως ονομάστηκε, ήταν μονόλογος και ανέβηκε στο Έναστρο κερδίζοντας τις εντυπώσεις. Για πρώτη φορά παιζόταν επί σκηνής έργο σχετικό με την ερωτική ζωή του ποιητή.

«Αρέσουμε σε λίγους, καλό. Αρέσουμε σε αρκετούς, υπέροχο. Αρέσουμε σε πολλούς, ολέθριο!»²
Η ιστορία του έργου.
Στο χρόνο που μεσολάβησε μέχρι την νεότερη εκδοχή του, το "Καβάφης Επέστρεφε",  ο Γιώργος Λιβανός έψαξε και σύλλεξε περισσότερα στοιχεία από κάθε πιθανή πηγή και, σε συνεργασία με τον Millas, ξαναγράφτηκε το έργο από την αρχή βάση των νέων πληροφοριών.
«Γράφ' τα όλα, Γιώργη, να φωτίσουμε κάθε πλευρά του ποιητή, με σωστό έντιμο, ηθικό τρόπο.»*
Ο Λιβανός καταλήγει σε ένα τελικό σκελετό κατά τον περασμένο χειμώνα όταν πια είχε στοιχεία που αφορούσαν όλη του τη ζωή, ό,τι τον επηρέασε και ενέπνευσε στην ποίησή του, το ποιητικό του ύφος, τα πρόσωπα που πέρασαν από τη ζωή του, τη σχέση του με τον έρωτα και με τους ερωτικούς του συντρόφους...
Όταν συναντά τον Γιώργο Χριστοδούλου βρίσκει στο πρόσωπό του έναν θερμό συμπορευτή για την ολοκλήρωση του έργου. Οι δυο τους πια συνεχίζουν, συμπληρώνουν και δίνουν την οριστική μορφή στο θεατρικό έργο, μια ερωτική ελεγεία για τη ζωή και το έργο του Καβάφη, με την βαθιά επιθυμία να ανέβει σε μια εποχή που η Ελλάδα γιόρταζε τα εκατόν πενήντα χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου ποιητή.
Και τι άλλο είναι η τέχνη παρά λεπτομέρειες.³

Η ιστορία του ποιητή.
Ο Κωνσταντίνος Π. Καβάφης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1863 και κατέληξε στην ίδια πόλη το 1933 ανήμερα των γενεθλίων του. Έζησε τα πρώτα του χρόνια μέσα στην ευημερία στο διώροφο σπίτι της οδού Σερίφ με την καθοδήγηση του Γάλλου παιδαγωγού του και με Αγγλίδα τροφό, Ιταλό αμαξά, Αιγύπτιο θυρωρό και πλήθος Ελλήνων υπηρετών. Το 1872 μετακομίζει με τη μητέρα του Χαρίκλεια -ο πατέρας του έχει πεθάνει δύο έτη νωρίτερα- και τα οκτώ αδέρφια του στην Αγγλία όπου θα παραμείνουν για έξι χρόνια καθώς, λόγω των κακών οικονομικών τους, αναγκάζονται να επιστρέψουν στην Αλεξάνδρεια. Το 1882, η αιγυπτιακή εξέγερση τους αναγκάζει να ξαναφύγουν για την Κωνσταντινούπολη όπου μένουν τρία χρόνια. Κατά αυτά τα έτη εκδηλώνει την ομοσεξουαλικότητά του και τις πρώτες ποιητικές του ανησυχίες. Το 1885 επιστρέφει στην Αλεξάνδρεια.
Όσο ζούσε δεν εξέδωσε ποτέ τα άπαντά του ούτε και κάποια εμπορική έκδοση μιας ποιητικής του συλλογής! Ακολουθούσε έναν δικό του τρόπο έκδοσης-διανομής των ποιημάτων του -«μονόφυλλα», «τεύχη» και «συλλογές»- ιδιωτικά, στον κύκλο του και όπου εκείνος ήθελε. Το έργο του απαριθμεί 154 ποιήματα συν 75 ανέκδοτα -βρέθηκαν στο αρχείο του ή από φίλους του- συν 27 ακόμη που δημοσίευσε μεταξύ 1886 και 1898 αλλά κατόπιν αποκήρυξε. Ο ίδιος έγραψε και κάποια πεζά, μελέτες και δοκίμια.
Πρόκειται για τον περισσότερο μεταφρασμένο Νεοέλληνα λογοτέχνη.
ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με
αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με -
όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,
κ' επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,
κ' αισθάνονται τα χέρια σαν ν' αγγίζουν πάλι.

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα,
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται...
Στην σκηνή του Studio Κυψέλης.
Από τη μια, ένα ατμοσφαιρικό τοπίο με κλαδιά και φανάρια. Ένας απροσδιόριστος τόπος της φαντασίας και του ονείρου όπου ο κάθε θεατής μπορεί να δει εκείνο που θέλει, όπως και στην ποίηση, και από την άλλη ένα σπίτι γεμάτο βιβλία όπου δεσπόζει το γραφείο. Οι δύο χώροι έχουν κοινό στοιχείο και συνδετικό δεσμό την ασπρόμαυρη αισθητική τους και τα κεριά. Πολλά αναμμένα κεριά προσφέρουν ατμόσφαιρα στην σκηνή, αμυδρές λάμψεις φωτός και τρεμοπαίζουζες σκιές πάνω στις επιφάνειες, προϊδεάζοντας τον θεατή. Και σε ποιον άλλο ποιητή να ταιριάξουν περισσότερο τα κεριά παρά στον Καβάφη που θα μπορούσε να γίνει παγκόσμια γνωστός μόνο και μόνο επειδή έγραψε τα "Κεριά"! Σε αυτό το, απαλλαγμένο από άλλα χρώματα, σκηνικό με την κέρινη ατμόσφαιρα, την λευκή ονειρική ομίχλη, την μουντή βροχή και με την μελαγχολία διάχυτη, όπως ταιριάζει σε έναν πραγματικό καλλιτέχνη-δημιουργό, συναντιέται ο Κώστας Καβάφης με τον θεατή. Υπάρχει παντού. Η οντότητά του περιφέρεται στο χώρο, η ποίησή του ακούγεται ανάμεσα στους διαλόγους ή στους μονολόγους. Άνθρωποι που πέρασαν/συναντήθηκαν/συντρόφευσαν ή τον σημάδεψαν παρόντες. Οι τόποι που έζησε. Κι αυτοί εδώ. Οι αμφιβολίες, οι δισταγμοί, οι αποφάσεις, η έμπνευση, η δημιουργία, τα λάθη, τα πάθη... η ζωή με ζήτα κεφαλαίο.

Ο Νίκος Βερλέκης στο ρόλο του μελετητή και του μεγάλου ποιητή κερδίζει το στοίχημα. Η παρουσία του και ο γεμάτος, χρωματισμένος, αισθαντικός του λόγος προσφέρουν στον Καβάφη μια ερμηνεία αντάξιά του. Οι απαγγελίες των ποιημάτων του δε, δια στόματος Νίκου Βερλέκη, μόνο εξαιρετικές μπορούν να χαρακτηρισθούν.
Έκπληξη, για μένα, η όμορφη εμφάνιση του Γιάννου Παπαευσταθίου (νεαρός Καβάφης, Περικλής, ναυτικός, κ.α.). Χωρίς να έχει την πολύτιμη πείρα άλλων συναδέλφων του απέδειξε ότι μπορεί να καταφέρει πολλά. Η παρουσία του στην σκηνή "περνάει" στον κόσμο όπως και η εκφραστικότητά του. Φαίνεται αποφασισμένος να πετύχει ή να δουλέψει όσο χρειαστεί για να πετύχει ή κουβαλάει μια στόφα από εκείνες που φτιάχνουν ηθοποιούς. Θα δούμε.
Τόσο η Ελευθερία Ρήγου (Σίλλα Ρόμπινσον) όσο και η Μαρία Σύρρου (μητέρα, Σουζέτ, δημοσιογράφος) μόνο καλές εντυπώσεις αφήνουν. Άψογες στους ρόλους τους.
Σε πολλαπλούς ρόλους (συνοδός, Καζαντζάκης, ναυτικός, αγόρι στην Αίγυπτο, κ.α.) εμφανίζεται ο Νίκος Χαλατζίδης.

Την ζωντανή μουσική έχει αναλάβει η Νίκη Γκουντούμη γεμίζοντας το χώρο με τις όμορφες νότες του πιάνου και τα τραγούδια η Έλενα Μιχαλάκη. Οι δυο τους φορτίζουν με συναίσθημα την παράσταση μέσω της μουσικής που συμπάσχει στα δρώμενα. Η φωνή της Έλενας που αντηχεί υπέροχα και η χροιά της δένουν μοναδικά με τα λόγια του ποιητή.

Την σκηνοθεσία και τα φώτα υπογράφει ο Γιώργος Λιβανός καταφέρνοντας μια παράσταση αποτελεσματική, άρτια και πιστή στο έργο και τη ζωή του Αλεξανδρινού ποιητή, με σεβασμό και συναισθηματική φόρτιση, αλλά χωρίς άσκοπες υπερβολές χάριν δραματουργίας ή εντυπώσεων. Ο Λιβανός δίνει το προβάδισμα στον ίδιο τον Καβάφη, του επιτρέπει να λάμψει περισσότερο από κάθε ηθοποιό/ερμηνευτή/κείμενο και, τελικά, ολοκληρώνει με τον καλύτερο τρόπο εκείνο το έργο που πρωτοκράτησε στα χέρια του τόσα χρόνια πριν δημιουργώντας ένα έργο σημείο αναφοράς για τις επόμενες γενιές.
Στα κοστούμια της Δέσποινας Βολίδη οι ηθοποιοί ντύνονται κυρίως με λευκά. Όπως και το σκηνικό που επίσης επιμελήθηκε. Το ταλέντο και η εμπειρία της στο θέατρο για άλλη μια φορά τη δικαιώνουν και τα καταφέρνει επάξια με κυρίαρχο το αγνό, λαμπερό, φωτεινό, ονειρικό λευκό και το μαύρο να συμπληρώνει με σκιά δημιουργώντας ασπρόμαυρες εικόνες στα μάτια μας, σαν τις φωτογραφίες της εποχής του ίδιου του ποιητή.
ΚΕΡΙΑ

Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ' εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα -
χρυσά, ζεστά και ζωηρά κεράκια.

Η περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά.

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

Συντελεστές
Συγγραφείς: Millas, Ανδρέας Αγγελάκης, Γιώργος Λιβανός, Γιώργος Χριστοδούλου
Σκηνοθεσία-Φωτισμοί: Γιώργος Λιβανός
Σύμβουλος: Μαριάννα Τόλη
Σκηνικά-Κοστούμια: Δέσποινα Βολίδη
Κινησιολογία-Χορογραφίες: Σίμωνας Πάτροκλος
Δραματουργικός σύμβουλος: Γιάννης Ζέρβας
Επιμέλεια μουσικής-επιλογές: Νίκη Γκουντούμη
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Αλμάλης
Κινηματογράφηση: Μενέλαος Τζαβέλλας
Συνθέτης τραγουδιού: Σάκης Τσιλίκης

Παίζουν: Νίκος Βερλέκης, Ελευθερία Ρήγου, Μαρία Σύρρου, Γιάννος Παπαευσταθίου, Νίκος Χαλατζίδης.

Τραγούδι: Έλενα Μιχαλάκη

Στο Studio Κυψέλης, Σπετσοπούλας 9 & Κυψέλης, 2108819571.


Η βιογραφία του Καβάφη σε μια ερωτική ελεγεία, ένα θεατρικό, δραματοποιημένο έργο που βασίστηκε σε απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες για τη ζωή του, αλλά και μια αντανάκλαση του συναισθηματικού του κόσμου, της ψυχοσύνθεσής του, των σκέψεων και των προβληματισμών του. Τα πάθη του, το έργο του, οι εθισμοί του. Ο Καβάφης ολόκληρος.


Σημειώσεις:
Μη φύγετε χωρίς το πρόγραμμα! Ένα βιβλίο που περιλαμβάνει όλο το έργο, βιογραφικά και σημειώσεις των συντελεστών μαζί με πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Στην ανάρτηση βλέπετε φωτογραφίες του προγράμματος, την αφίσα της παράστασης και άλλο υλικό από το προσωπικό αρχείο του Γιώργου Λιβανού.
*: Λόγια που ανήκουν στον Millas σύμφωνα με το πρόγραμμα της παράστασης από όπου και οι πληροφορίες του ιστορικού.
²: Λόγια του Καβάφη στο έργο "Καβάφης Επέστρεφε".
³: Ρήσεις του Καβάφη.

Άλλες παραστάσεις που μπορείτε να δείτε στο Studio Κυψέλης: Οργισμένα Νιάτα, Leonardo's ring.

Μνημείων Άνδρες

Το βιβλίο του Ρόμπερτ Μ. Έντσελ, The Monuments Men: Allied Heroes, Nazi Thieves and the Greatest Treasure Hunt in History, μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη υπό τη σκηνοθετική ματιά του Τζορτζ Κλούνεϊ (μη σας φαίνεται τυχαίο το γεγονός ότι λίγες μέρες πριν την επίσημη κυκλοφορία της ταινίας του δήλωσε δημόσια την επιθυμία του για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα!) ενώ ο ίδιος συμμετέχει και στο σενάριο μαζί με τον Γκραντ Χίσλοβ.
Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας επίλεκτης ομάδας των Συμμάχων που έχει σαν αποστολή της να εντοπίσει και διαδώσει τα κλεμμένα αριστουργήματα τέχνης -πίνακες, γλυπτά, κ.ο.κ.- και άλλα πολιτιστικά αντικείμενα -π.χ. βιβλία- πριν τα καταστρέψουν οι Ναζί. Καθώς ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος φτάνει στη λήξη του και αφού το Γ' Ράιχ διαπιστώνει ότι καταρρέει δίνει εντολή στο γερμανικό στρατό να καταστρέψει τα πάντα. Οι άντρες αυτοί -διευθυντές μουσείων, ιστορικοί τέχνης και επιμελητές- ξεκινούν έναν αγώνα ενάντια στο χρόνο προκειμένου να αποφευχθεί η καταστροφή 1000 χρόνων πολιτισμού, προκειμένου να προστατεύσουν τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του ανθρώπου στην τέχνη. Διατεθειμένοι να ρισκάρουν τη ζωή τους για το σκοπό τους και απόλυτα εξοικειωμένοι με την Τέχνη, όμως δε θα λέγαμε το ίδιο για τα όπλα.

Καθώς η ταινία -και το βιβλίο- βασίζεται σε αληθινά γεγονότα κερδίζει απευθείας αρκετούς πόντους συμπάθειας του κοινού, ειδικά του φιλότεχνου. Όμως, η βίαιη πράξη των Ναζί, η αρπαγή και αργότερα η καταστροφή των έργων και άλλων αντικειμένων, δε μπορεί παρά να συγκινήσει τον κάθε θεατή.
Το έργο είναι περισσότερο ιστορικό παρά πολεμικό, όμως δε λείπουν οι πολεμικές εικόνες και σκηνές. Όμορφα σκηνικά, τοπία και καλοί ηθοποιοί συμπληρώνουν το παζλ και κερδίζουν τις εντυπώσεις. Οι κωμικές σκηνές λειτουργούν κατευναστικά και εξουδετερώνουν την ένταση των φορτισμένων συγκινησιακά στιγμών. Οι φιλότεχνοι θα νοιώσουν ένα τσίμπημα στην καρδιά όταν άναρχα φλογοβόλα μετατρέψουν σε στάχτη κορυφαία έργα τέχνης και βιβλία, και όλοι θα λιγοψυχήσουν μπροστά στην εικόνα των βαρελιών που γέμισαν με δόντια ανθρώπων ή βέρες. Το τέλος της ιστορίας, όπως θα γνωρίζετε ήδη, είναι γλυκόπικρο. Πολλά από τα έργα βρέθηκαν, διασώθηκαν και επιστράφηκαν στους ιδιοκτήτες τους ή εκεί που ανήκαν, όμως είναι και πολλά εκείνα που χάθηκαν.
Παίζουν: Τζορτζ Κλούνεϊ, Ματ Ντέιμον, Κέιτ Μπλάνσετ, Μπιλ Μάρεϊ, Ζαν Ντιζαρντέν, Τζον Γκούντμαν, Μπομπ Μπάλαμπαν, Σαμ Χέιζελνταϊν, Ντιμίτρι Λεωνίδας.

Σκηνοθεσία: Τζορτζ Κλούνεϊ

Σενάριο: Τζορτζ Κλούνεϊ, Γκραντ Χίσλοβ.

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
΄΄Εξι τίτλοι από τις εκδόσεις ΕλκυστήςΌταν έπεσε η μάσκα, Κωνσταντίνας ΜαλαχίαΤο μαγικό καράβι των Χριστουγέννων, Θάνου ΚωστάκηΗ λέσχη των φαντασμάτων, Κυριακής ΑκριτίδουΟ αστερισμός των παραμυθιών, Λίτσας ΚαποπούλουΟ Κάγα Τίο... στην Ελλάδα, Καλλιόπης ΡάικουΠαζλ γυναικών, Σοφίας Σπύρου
Το μονόγραμμα του ίσκιου, Βαγγέλη ΚατσούπηΗ μάγισσα Θερμουέλα σε κρίση, Χριστόφορου ΧριστοφόρουΠλάτωνας κατά Διογένη ΛαέρτιοΚαι χορεύω τις νύχτες, Γαβριέλλας ΝεοχωρίτουΑιθέρια: Η προφητεία, Παύλου ΣκληρούΠορσελάνινες κούκλες, Δέσποινας ΔιομήδουςΆπροικα Χαλκώματα, Γιώργου Καριώτη
Το δικό μου παιδί!, Γιώργου ΓουλτίδηΟι Σισιλιάνοι, Κωνσταντίνου ΚαπότσηΜέσα από τα μάτια της Ζωής!, Βούλας ΠαπατσιφλικιώτηΖεστό αίμα, Νάντιας Δημοπούλου
Η Αμάντα Κουραμπιέ, η μαμά μου, Ελένης ΦωτάκηΟι κυρίες και οι κύριοι Αριθμοί, Κωνσταντίνου ΤζίμαΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη Σμίχελη