Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Αιθέρια: Η προφητεία * Ζεστό αίμα * Το μονόγραμμα του ίσκιου * Μέσα από τα μάτια της Ζωής! * Οι Σισιλιάνοι ** Ποίηση: Και χορεύω τις νύχτες * Δεύτερη φωνή Ι * Άπροικα Χαλκώματα * Σκοτεινή κουκκίδα ** Διάφορα άλλα: Πλάτωνας κατά Διογένη Λαέρτιο * Παζλ γυναικών ** Παιδικά: Η μάγισσα Θερμουέλα σε κρίση * Η λέσχη των φαντασμάτων * Το μαγικό καράβι των Χριστουγέννων * Ο αστερισμός των παραμυθιών * Οι κυρίες και οι κύριοι Αριθμοί * Η Αμάντα Κουραμπιέ, η μαμά μου * Ο Κάγα Τίο... στην Ελλάδα ** Νουβέλες: Πορσελάνινες κούκλες * Το δικό μου παιδί * Όταν έπεσε η μάσκα

Επτά ζωές

Αν ψάχνετε μια τρελή μαύρη κωμωδία οικογενειακών καταστάσεων και ιδιαίτερων χαρακτήρων, η παράσταση Επτά ζωές στο Studio Κυψέλης θα σας συναρπάσει. Ένας παππούς ερωτύλος και αιώνιος κατακτητής, μία θεία προστατευτική φιγούρα και άεργη συγγραφέας, ένας νέος "Γκουρού Κηδείας" (ή ο προάγγελος του θανάτου;) και μία νέα -η γοητεία- που κάνει πρόβα θανάτου αποτελούν τα μέλη μιας οικογένειας αποκλείνουσας του μέσου όρου, λίιιγο εκκεντρικής και οπωσδήποτε αλλιώτικης. Οι τέσσερις ήρωες της Κωνσταντίνας Δήμου, που υπογράφει το κείμενο,[1] διαχειρίζονται την οικογενειακή επιχείρηση -Γραφείο Τελετών- και αντιμετωπίζουν το θάνατο σαν απλή καθημερινή ρουτίνα. Μαζί τους "παίζουν" ένα φάντασμα και η Μελλοντολόγος Ευτυχία συνθέτοντας όλοι μαζί μια παρέα μεταφυσικών αναζητήσεων που θέτει (με τον τρόπο της) φιλοσοφικά θέματα ζωής και θανάτου, απομυθοποιεί και επαναπροσδιορίζει άπαντα. Κι εκεί κάπου, μεταξύ αστείου και σοβαρού και ανάμεσα σε θεότρελες ατάκες ανισόρροπων(;) ηρώων, κι ενώ ο θεατής κάθεται αναπαυτικά και απολαμβάνει, τίθενται οι ερωτήσεις και αναζητούνται ή δίνονται μέσα από το διάλογο οι απαντήσεις.
Αλήθεια, εσείς τι θα κάνατε αν μαθαίνατε ότι σας απομένουν μέρες ζωής; Πως θα ξορκίζατε τον θάνατο (τον δικό σας, των δικών σας ή όλων των άλλων); Και στην τελική, τι είναι ο θάνατος;
Το κείμενο πλημμυρίζει από συμβολισμούς, λογοπαίγνια και αντιθέσεις... κρυμμένα μέσα σε κάθε ατάκα θαρρείς και διαθέτει στιγμές που κινούνται από τα όρια της κωμωδίας ως το δράμα με κοινό άξονα το μαύρο χιούμορ. Μετά το πρώτο δεκάλεπτο που σου παίρνει για να προσαρμοστείς και να γνωριστείς με τους χαρακτήρες, απολαμβάνεις την άνεσή τους απέναντι στο θάνατο, τη λεπτόχοντρη ειρωνεία με την οποία αντιμετωπίζει ο ένας τον άλλο, την υπόγεια αγάπη που τους ενώνει παρασκηνιακά -άσχετα αν δεν επιτρέπουν σε λεπτά συναισθήματα, όπως η αγάπη, να πολυφαίνονται-, τα περιστατικά της καθημερινότητάς τους, τις σκέψεις και το πνεύμα τους -από εδώ ξεπηδούν τα ζητήματα που θέτουν και η στάση τους- και την μακάβρια ανταύγεια που καλύπτει άπαντα χωρίς να βαραίνει όμως ούτε στο ελάχιστο. Εξάλλου, πόσο καταθλιπτικοί θα μπορούσαν να είναι οι παραπάνω τύποι που ακούνε σε ονόματα θετικής διάθεσης, φοράνε μόνο άσπρα και ζουν "στον κόσμο τους";
Οτιδήποτε υπάρχει πάνω στη σκηνή λειτουργεί συμπληρωματικά καθώς μόνο οι ήρωες είναι σημαντικοί. Έτσι, μας υποδέχεται ένα διάφανο σκηνικό που ουσιαστικά δεν έχει όγκο, σχήμα, χρώμα... και αντιστοίχως λευκά είναι όλα τα κοστούμια. Διαβάζοντας το έργο πρόσεξα ότι το λευκό είναι επιλογή και της συγγραφέως αλλά πολύ όμορφα διατηρήθηκε σε όλη την παράσταση δημιουργώντας την αίσθηση των άυλων πραγμάτων, των αγγελικών χαρακτήρων, των αερικών μορφών...
Ο σκηνοθέτης, Γιώργος Λιβανός, ακολουθεί τις γραμμές του έργου χωρίς δραματικές επεμβάσεις -θα μπορούσε- παραστασιοποιώντας με το καλύτερο δυνατό τρόπο τα δρώμενα. Στην ονειρική εικόνα προσφέρουν και τα σκηνικά και κοστούμια από την Γιοβάννα Πρασσίνου ενώ χαρακτηριστικό όλων των στοιχείων της παράστασης είναι η άχρονη διάσταση. Ελάχιστα πράγματα προσδιορίζουν κάπως το χρόνο δράσης (όπως η αναφορά στο αυτοκίνητο που τοποθετεί το έργο στον 20° με 21° αιώνα) όμως ό,τι παρακολουθούμε θα μπορούσε να είχε συμβεί μια οποιαδήποτε στιγμή των χιλιάδων ετών του Χριστιανισμού ή του Βουδισμού και σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη.
Πολύ σωστή και η διανομή· ταιριάζουν στη χημεία όλοι οι ηθοποιοί και λειτουργούν ισάξια και ισομερώς, χωρίς να υπερτερεί κάποιος. Λογικά θα συνετέλεσε σε αυτό και η σκηνοθετική γραμμή, πάντως το αποτέλεσμα αποζημιώνει όλους τους συντελεστές.
Υ.Γ.: Σα = Γέννηση, Τα = Ζωή, Να = Θάνατος, Μα = Αναγέννηση. Μια ατάκα από το έργο που περικλείει όλη την ουσία. Αυλαία.
Κλικ για περισσότερα της Τζένης
Η Κωνσταντίνα Δήμου διαθέτοντας από το χρόνο της μου λέει σχετικά...
Πως εμπνευστήκατε το έργο;
Κ.Δ.: Η έμπνευση για το εν λόγω έργο μού ήρθε κατόπιν συζήτησης με την μητέρα μου σχετικά με την μεταμόσχευση καρδιάς. Αν έφευγα πρώτη θα έδινα την καρδιά μου σε κάποιον που την είχε ανάγκη! Δεν θα λάμβανα όμως την καρδιά κάποιου άλλου αν δεν ήξερα πόσο ψυχικά όμορφος είναι εντός του! Η μητέρα μου τότε απάντησε, «μακάρι να έχω φύγει πρώτη για να μην το δω να συμβαίνει. Ας είναι τα παιδιά σου υπεύθυνα.» Τότε με φοβερή ευκολία της απάντησα: πάμε στοίχημα ότι θα φύγω πρώτη από εσένα; Έτσι γεννήθηκε η ιδέα μέσα στο μυαλό μου.

Τι θα θέλατε να μείνει στον θεατή;
Κ.Δ.: Στόχος μου είναι να βοηθήσω τους ανθρώπους να δουν το φόβο του θανάτου με τα μάτια της καρδιάς τους. Από το μονοπάτι της Κουνταλίνι γιόγκα, η ψυχή είναι προετοιμασμένη για αυτή τη μεταμόρφωση μέσα από το κομμάτι του Θανάτου από την στιγμή της γέννησης!

Ποιοι θεατές θα ταυτιστούν περισσότερο με τους ήρωες και ποιοι καθόλου;
Κ.Δ.: Δεν γνωρίζω ποιοι θεατές θα ταυτιστούν με τους χαρακτήρες και ποιοι λιγότερο. Κάποια δικά μας κομμάτια είναι αποδεκτά στο βλέμμα των άλλων και κάποια πλήρως απρόσιτα! Η ζωή έχει πολλές εκπλήξεις και κυρίως ανατροπές. Η τέχνη μυρίζει άρωμα ψυχής, κομμάτι μιας ολόκληρης ζωής.

Έχετε ξεχωρίσει κάποιον ήρωα; Κι αν ναι, γιατί;
Κ.Δ.: Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας είναι ο Άγγελος... Πόσο Κωνσταντίνα μυρίζει και ο Ανέστης! Από τις πρώτες αναγνώστες βίωσα τί σημαίνει να κρατάς το κλειδί της ζωής των ανθρώπων -τυχαίνει αυτή την εποχή να βιώνω αλεπάλληλους θανάτους. Ο πρώτος ρόλος είναι κομμάτι μου που αφήνω και ο δεύτερος που πρέπει πια ν' αποδεκτώ. Ο χαρακτήρας του Ανέστη είναι καθαρά μυθοπλαστικός ενώ του Άγγελου αληθινός.
Ο ρόλος της Ζωής και της Χαράς είναι κομμάτια μου που συγκρούονται μέρα με την ημέρα εντός μου. Μακάρι να είχα μυστικά που θα μπορούσα να κρατήσω γιατί είμαι ανοιχτό βιβλίο! Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο το ταξίδι προς μια άλλη πραγματικότητα. Έχω χάσει σπουδαίους ανθρώπους από κοντά μου, όπως την λατρεμένη μου φίλη, την Φωτεινή. Είχε έτοιμη την βαλίτσα της να φύγει ενώ εγώ ακόμη δεν έχω βρει το χρόνο να πληρώσω το αντίτιμο του εισιτηρίου μου για το αιώνιό μου ταξίδι. Πλήθος καθηκόντων με περιμένουν να τα φέρω εις πέρας προτού ετοιμάσω και την δική μου αποσκευή. Εντέλει ο Θάνατος του σώματος πονάει γιατί είμαστε ανέτοιμοι να ακολουθήσουμε το δρόμο της ψυχής μας. Ν' αποδεκτούμε την αποστολή μας σαν πνευματικά όντα που πρέπει να ζήσουμε την ανθρώπινη εμπειρία.

Προτιμάτε να γράφετε θεατρικά έργα, μυθιστορήματα ή ανάλογα με την έμπνευση;
Κ.Δ.:Λατρεύω το θεατρικό έργο ως συγγραφή αντί του μυθιστορήματος γιατί κάθε στιγμή της ζωής μου χωρίζω τις άγραφες σελίδες της ψυχής μου σε πράξεις και τις στιγμές της σε χαρακτήρες που προσδοκούν μια κάθαρση.
Κ.Δ.:Ελπίζω να το αγαπήσετε αυτό το έργο και να βρει μια θέση μέσα στην καρδιά σας. Μια απάντηση μέσα στο νου σας που βομβαρδίζει την ύπαρξη με ερωτήσεις. Και μια μορφή γαλήνης στην ψυχή.
Δεν υπάρχει τέλος, ούτε αρχή, μέχρι ο δημιουργός εντός να βάλει μια τελεία. Η Βούληση πάντα τιμάται και Ερωτάται.
Αφιερώνω το έργο μου στον αγαπημένο μου δάσκαλο Αλέξανδρο Ντερπούλη. Για το μεγαλείο της ψυχικής του Δύναμης καθώς και για την πίστη και την γνώση που μου μεταλαμπάδευσε.
Ευχαριστώ από καρδιάς τον Γιώργο Λιβανό για την εμπιστοσύνη του και την υποστήριξή του που με δέχτηκε στο όραμα και στο χώρο του καθώς και τους αγαπημένους μου συνεργάτες Παναγιώτη Κατσίκη, Στεφανία Γκουρνέλου, Βίβιαν Βαλσάμη και Πάνο Κατέρη που έδωσαν ζωή, πνοή στους χαρακτήρες στη Σκηνή.
Εύχομαι να είναι μια συνεργασία που θα γεννήσει άλλες στο προσεχές μέλλον.
Συντελεστές

Πρωταγωνιστούν:
Πάνος Κατέρης, Βίβιαν Βαλσάμη, Παναγιώτης Κατσίκης, Στεφανία Γκουρνέλου

Σκηνοθεσία-φωτισμοί: Γιώργος Λιβανός
Σκηνικά-κοστούμια: Γιοβάννα Πρασσίνου
Κινησιολογία: Σίμωνας Πάτροκλος
Μουσική: Πάνος Μαλανδρής
Κινηματογράφιση: Αντώνης Μανδράνης
Φωτογράφιση: Ξακουστή Χειλάκη, Κώστας Βολιώτης
Βοηθός σκηνογράφου: Διονύσης Κατερέλλος
Βοηθός ενδυματολόγου: Βάνια Αλεξάντροβνα
Επικοινωνία & Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Βιτωράτος
Εισιτήρια: 12 ευρώ & 10 ευρώ (Φοιτητικό - Υπερηλίκων), 5 ευρώ (Ανεργίας & Ειδικές τιμές σε γκρουπ), Ατέλειες Δεκτές.

STUDIO ΚΥΨΕΛΗΣ
Σπετσοπούλας 9 (από Κυψέλης 51)
Κρατήσεις - πληροφορίες: 2108819571

Κάθε Σαββάτο στις 18:30 και Κυριακή στις 21:15 ως το τέλος Μαΐου 2016
Διάρκεια: 100'

[1] Η παράσταση Επτά ζωές βασίστηκε στο θεατρικό έργο της Κωνσταντίνας Δήμου, Εφτά ζωές (ΣΑ ΤΑ ΝΑ ΜΑ). Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ατλάντια Γνώση ενώ μπορείτε να το βρείτε και στο ταμείο του θεάτρου.
Περισσότερα στο Studio Κυψέλης

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
΄΄Εξι τίτλοι από τις εκδόσεις ΕλκυστήςΌταν έπεσε η μάσκα, Κωνσταντίνας ΜαλαχίαΤο μαγικό καράβι των Χριστουγέννων, Θάνου ΚωστάκηΗ λέσχη των φαντασμάτων, Κυριακής ΑκριτίδουΟ αστερισμός των παραμυθιών, Λίτσας ΚαποπούλουΟ Κάγα Τίο... στην Ελλάδα, Καλλιόπης ΡάικουΠαζλ γυναικών, Σοφίας Σπύρου
Το μονόγραμμα του ίσκιου, Βαγγέλη ΚατσούπηΣκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΠλάτωνας κατά Διογένη ΛαέρτιοΚαι χορεύω τις νύχτες, Γαβριέλλας ΝεοχωρίτουΑιθέρια: Η προφητεία, Παύλου ΣκληρούΠορσελάνινες κούκλες, Δέσποινας ΔιομήδουςΆπροικα Χαλκώματα, Γιώργου Καριώτη
Το δικό μου παιδί!, Γιώργου ΓουλτίδηΟι Σισιλιάνοι, Κωνσταντίνου ΚαπότσηΜέσα από τα μάτια της Ζωής!, Βούλας ΠαπατσιφλικιώτηΖεστό αίμα, Νάντιας Δημοπούλου
Η Αμάντα Κουραμπιέ, η μαμά μου, Ελένης ΦωτάκηΟι κυρίες και οι κύριοι Αριθμοί, Κωνσταντίνου ΤζίμαΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη Σμίχελη