Πώς μετράμε... την ευτυχία;
Ι.Χ.: Η ευτυχία ως συναίσθημα και ιδανικό μετριέται με στιγμές ζεστασιάς, αγάπης και με το μέγεθος του πλούτου που δημιουργείται με την εσωτερική πληρότητα.
Τη δημιουργία;
Ι.Χ.: Η δημιουργία μετριέται με την ένταση των συναισθημάτων που τείνουν να εκραγούν, να μορφοποιηθούν ως ύστατη προσπάθεια του δημιουργού προς την Αθανασία. Επιτυγχάνεται με τον συγκερασμό των ψυχικών ερεθισμάτων του δημιουργού και του αποδέκτη του, του κοινού.
Την επιτυχία;
Ι.Χ.: Η επιτυχία μετριέται με το κατά πόσο εμπνέει ο δημιουργός το κοινό-συνανθρώπους του, και κρίνεται εν ζωή ή, θ' ακουστεί λίγο μακάβριο, μετά θάνατον εκ του αποτελέσματος και της αποδοχής του έργου του.
Πώς ένιωσες όταν ολοκλήρωσες το πρώτο σου έργο, ποιο είναι αυτό και σε ποια ηλικία συνέβη;
Ι.Χ.: Όταν ολοκλήρωσα το πρώτο μου έργο ένιωσα μια απογείωση και μια "θεϊκή" μακαριότητα. Σαν μεθυσμένη με όλο αυτό που ονομάζεται ποίηση.
Στα δεκαοκτώ μου μετά από μια πολλή σκληρή δοκιμασία-περίοδο στην έναρξη της ενήλικης ζωής μου, έγραψα σε ενοικιαζόμενη γραφομηχανή το πρώτο μου ποίημα. Ήταν τόσο απαισιόδοξο καταγράφοντας την χαλεπή μου ψυχολογία, αν και παρέμενα δυνατός χαρακτήρας, όσοι το διάβαζαν τότε πίστευαν ότι ήταν του Κωνσταντίνου Καρυωτάκη. Τί τιμητικό για μένα γιατί, όπως όλοι, τον λάτρευα ως δημιουργό!
Αν η ζωή σου ήταν... μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή;
Ι.Χ.: Κάποτε στα εικοσιπέντε μου μια γνωστή μου δημοσιογράφος μού είχε πει ότι αν ήμουν ταινία θα ήμουν το Όσα παίρνει ο άνεμος. Η σκηνή που με εκφράζει είναι το τέλος όταν η πρωταγωνίστρια Σκάρλετ Ο Χάρα τα έχει χάσει όλα, αγαπημένα πρόσωπα, βιός και καθώς μετά τον εμφύλιο των Η.Π.Α. στην πατρίδα της την Τάρα όλα ήταν ρημαγμένα, ντυμένη στα μαύρα, έσκυψε, πήρε λίγο χώμα, σήκωσε ψηλά το χέρι της και είπε: Αύριο είναι μια άλλη μέρα.
...μια μουσική σύνθεση, τι θα ακούγαμε;
Ι.Χ.: Το Χίλιες βραδιές θα μ' αρνηθείς με ερμηνεύτρια την Ελευθερία Αρβανιτάκη ή Η άγνωστη αγάπη, μια δική μου σύνθεση που ανήκει στο χώρο του ευρέως έντεχνου τραγουδιού.
...μια στιγμή στο χρόνο, πότε θα ζούσες;
Ι.Χ.: Στην λαμπρή εποχή των Φαραώ στην αρχαία Αίγυπτο και, μη γελάσετε, θα ήθελα να ήμουν η Κλεοπάτρα.
Ποιο χρώμα έχει... η χαρά;
Ι.Χ.: Πορτοκαλί.
Η φλόγα;
Ι.Χ.: Κίτρινο.
Πιστεύεις...
Ι.Χ.: Στο Θεό.
Πονάς...
Ι.Χ.: Όταν υποφέρει κάποιος που αγαπώ.
Προχωράς...
Ι.Χ.: Ό,τι κι αν γίνει.
Χορεύεις;
Ι.Χ.: Ναι, στην μελωδία των Μουσών.
Ξαναγεννιέσαι...
Ι.Χ.: Όταν γράφω, ταξιδεύω σ' άλλο κόσμο.
Χάνεσαι...
Ι.Χ.: Μ' ένα φιλί αγαπημένου ή ένα τραγούδι.
Τραγουδάς;
Ι.Χ.: Πάντα και παντού.
Διαβάζεις...
Ι.Χ.: Από μικρό παιδί ως τώρα.
Γράφεις...
Ι.Χ.: Καθημερινά.
Παίζεις...
Ι.Χ.: Με τις λέξεις και σαν παιδί δε το χορταίνω αυτό το παιχνίδι.
Απάντησε η
Ιωάννα Γεωργίου Χρυσάκη
Νέοι καλλιτέχνες, δημιουργοί, συγγραφείς μιλούν για εκείνους για το έργο τους.
Περισσότερα σαν κι αυτό στη στήλη Blood New
Στόχοι και επιδιώξεις:
Ι.Χ.: Να γράφω ποίηση και λογοτεχνία ακόμα και στίχους τραγουδιών, ώστε να καταφέρω να συμβάλλω στην οικοδόμηση της νεοελληνικής γραφής που αγαπώ από παιδί.
Όνειρα:
Ι.Χ.: Ένα όνειρό μου είναι να γίνω συγγραφέας-ποιήτρια, να εκδοθούν έργα μου. Άλλη αγάπη μου η ζωγραφική και η αρθρογραφία.
Ποιος ξέρει; Ίσως κάποτε καταφέρω να υλοποιήσω κάποιο.
Καλλιτεχνικό ή λογοτεχνικό βιογραφικό σημείωμα:
Ι.Χ.: Έχω ανέκδοτη μια ποιητική συλλογή που τιτλοφορείται "Ζωή μου βάλε εσύ τον τίτλο", ένα ημερολόγιο, "Αναμένοντας τον ερχομό σου" και ένα διήγημα στα σκαριά, το "Από τις σκέψεις του ποδαριού".
