Πως σας ήρθε η ιδέα;
Ν.Κ.: Δεν μου ήρθε διαμιάς. Οι ιδέες κυοφορούνταν σε βάθος μεγάλου χρόνου, και κάποτε ωρίμασαν, ώστε να γίνουν αντικείμενο (συγ)γραφής.
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Ν.Κ.: Στον χώρο μου, στη Θεσσαλονίκη. Βέβαια αρχικά, σε πρόχειρη μορφή, κομμάτια του βιβλίου ήταν από καιρό αποθηκευμένα στον "σκληρό δίσκο" του νου.
Πόσο χρόνο σάς πήρε η συγγραφή;
Ν.Κ.: Έγραφα κατά διαστήματα, σε συνολικό διάστημα ενάμιση χρόνου.
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Ν.Κ.: Πρόκειται για δοκίμιο που περιέχει κείμενα πάνω σε διαχρονικά θέματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και "κατάστασης", όπως -μεταξύ άλλων- οι συμβολισμοί που περιβάλλουν τη ζωή μας, το πώς μυθοποιούμε ή απομυθοποιούμε σημαντικά πρόσωπα, η υστεροφημία των πρωταγωνιστικών προσώπων, οι ερμηνείες που δίνουν στα πράγματα οι ηττημένοι, η σχέση μας με τον χρόνο, οι θεωρίες συνωμοσίας, το πώς "επενδύουμε" σε ηγέτες, η ελπίδα και ο φόβος, η λογική και το συναίσθημα, η φαντασία, ο ανταγωνισμός κ.ά.. Όλα τα παραπάνω -και άλλα- συνδέονται μεταξύ τους σε ένα κοινό ερμηνευτικό πλαίσιο.
Παράλληλα -και εδώ έγκειται ή όποια πρωτοτυπία του βιβλίου ως δοκιμίου- σε προέκταση των επιμέρους στοχασμών παρατίθενται και διαφωτιστικά κείμενα για πολύ σημαντικά πρόσωπα ή γεγονότα: μεταξύ άλλων, ο Μπετόβεν, ο Ζαν Πολ Σαρτρ, ο Μανόλης Γλέζος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ντιέγκο Μαραντόνα. Και ο Εμφύλιος, το Ολοκαύτωμα, η πρώτη επεισοδιακή μουσική παράσταση της ιστορίας, το Πολυτεχνείο, οι "Δίδυμοι Πύργοι" κ.ά. Έτσι οι ιδέες συνδέονται με πρόσωπα και γεγονότα -μέσω των οποίων επιχειρείται τελικά η επικύρωση ή η επίρρωση (των ιδεών).
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Ν.Κ.: Τη διαχρονικότητα της θεματολογίας και κάποιες εναλλακτικές οπτικές σε πράγματα, γνωστά πρόσωπα ή γεγονότα.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Ν.Κ.: Νομίζω ότι (μπορεί να) προσφέρει πολλά σε νοητικό επίπεδο. Μια "κατάδυση" κυρίως στα βάθη του ανθρώπινου νου και ψυχισμού, αλλά και με τις "ανάσες" που συστηματικά προσφέρουν στον αναγνώστη-"καταδύτη" τα επιμέρους κείμενα για πρόσωπα και γεγονότα.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Ν.Κ.: Μην συντρίψει τον άνθρωπο το χρήμα (είτε από πλεονεξία και αλαζονεία, είτε -στην εντελώς αντίθετη πλευρά- λόγω μεγάλης ένδειας)!
Φοβάστε...
Ν.Κ.: Πράγματα που ξεφεύγουν από τον (ανθρώπινο) έλεγχο.
Αγαπάτε...
Ν.Κ.: Την καθάρια λογική στη σκέψη και στην επιχειρηματολογία, που λείπει πολύ -και κοστίζει- στις διαπροσωπικές μας σχέσεις (όπως φυσικά λείπει και το επαρκές συναίσθημα). Τον άνθρωπο ως άκρως περίπλοκο ον, που εγείρει τεράστιο ενδιαφέρον σε πλείστες όσες πτυχές της δράσης, της σκέψης και του λόγου του.
Ελπίζετε...
Ν.Κ.: Να διασωθεί οτιδήποτε "σώφρον" διαθέτουμε, στην πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά και μεταιχμιακή -σχεδόν σε όλα- εποχή στην οποία ζούμε. Η νέα πραγματικότητα είναι πολύ φιλόδοξη, μα συνάμα και πολύ επικίνδυνη.
Θέλετε...
Ν.Κ.: Να συνεισφέρω στον χώρο του δοκιμίου και του στοχασμού. Επίσης, οι άνθρωποι να γίνουν πιο νηφάλιοι και λιγότερο ετερο-κατευθυνόμενοι, αντιδρώντας, όσο γίνεται, απέναντι σε πολύπλοκους μηχανισμούς επιρροής της κοινής γνώμης.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Ν.Κ.: Είναι σχετικό. Μια καλή βάση ωστόσο για τη "λατρεία" μπορεί να υπάρξει σε όποιον θέλει να εντρυφήσει σε κάπως πιο ουσιώδη ανθρώπινα θέματα, πέρα από επικαιρότητες και αναλώσιμες καταστάσεις
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Ν.Κ.: Δεν ξέρω αν πρέπει να διαβάσει κάποιος ειδικά το εν λόγω βιβλίο. Πρέπει, όμως, σίγουρα να διαβάζει βιβλία με τέτοια -ή παρόμοια- θεματική, αν θέλει να εντρυφήσει στα ανθρώπινα πράγματα, ώστε να κατανοήσει καλύτερα τον "Άνθρωπο", τον εαυτό του, αλλά και τον κόσμο.
Γιατί δεν πρέπει;
Ν.Κ.: Αν κάποιος θέλει να μένει προσδεδεμένος στις πεποιθήσεις του, χωρίς διάλογο με εναλλακτικές οπτικές, σαφώς και δεν πρέπει να το διαβάσει.
Που/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Ν.Κ.: Σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στα μεγάλα βιβλιοπωλεία (όπως στον Ιανό, στην Πρωτοπορία, στην Πολιτεία και στον Ευριπίδη). Σε άλλο μέρος, με παραγγελία.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Ν.Κ.: Εκτός διαδικτύου, στον κόσμο των απτών ανθρώπων, στη Θεσσαλονίκη, και ειδικά στο όμορφο Κέντρο της. Εντός του γυάλινου χαώδους κόσμου της εποχής, στο Facebook ως Nasos Kats (Νάσος Κατσώχης). Στο Linkedin επίσης, ως Nassos Katsochis.
Ποιο χρώμα τού ταιριάζει;
Ν.Κ.: Όλα, καθώς πραγματεύεται θέματα του νου, ο οποίος αποτελεί μια πολύχρωμη "πολιτεία" ιδεών. Ιδεών που δυνητικά χρωματίζονται διαφορετικά από τον κάθε άνθρωπο.
Ποια μουσική;
Ν.Κ.: Η πολυπλοκότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου -και του νου- υποβάλλει αυτοματιστικά την ακρόαση μιας Φούγκας του Μπαχ.
Ποιο άρωμα;
Ν.Κ.: Οποιοδήποτε άρωμα με μεγάλη διάρκεια, καθώς και τα θέματα του βιβλίου αφορούν διαρκείς, σταθερές, πάγιες ανθρώπινες καταστάσεις. Συχνά, πέρα από τον χώρο και τον χρόνο.
Ποιο συναίσθημα;
Ν.Κ.: Επαφίεται στον αναγνώστη.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Ν.Κ.: Αν οποιαδήποτε πνευματική πράξη (όπως η συγγραφή) μπορεί να αναχθεί -λιγότερο ή περισσότερο- σε άλλες αντίστοιχες, θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε "πνευματικό": κινηματογραφικό έργο του "κριτικού κινηματογράφου", μουσικό (ή θεατρικό) πολύπρακτο, Πίνακας αφηρημένης Τέχνης, ακόμη και μια συλλογή ετερόκλητων αντικειμένων που το καθένα έχει ξεχωριστούς συμβολισμούς, αντίστοιχους προς τις επιμέρους θεματικές του βιβλίου.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Ν.Κ.: To πραγματεύομαι στο βιβλίο μου το εναλλακτικό "αν". Αυστηρά θεωρητικά, δεν αποκλείεται τίποτε: κατά τη Λογική εξάλλου, από μία ψευδή πρόταση -όπως εδώ ότι "δεν είμαι /δεν θα ήμουν συγγραφέας"- συνάγεται λογικά οτιδήποτε: υδραυλικός, έμπορος, ηθοποιός κ.ά.! Βέβαια, αν η απάντηση -πιο πραγματιστικά- πρέπει να γίνει βάσει των υπόλοιπων ενδιαφερόντων ή ικανοτήτων μου σε τούτο -και όχι σε κάποιον άλλο, εναλλακτικό- κόσμο, ίσως ήμουν μουσικός (όχι τραγουδιστής). Γιατί πράγματι θα με ενδιέφερε, και ίσως θα ήμουν ικανός.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Ν.Κ.: Κανέναν ανελλιπώς. ΔΙΑΒΑΖΩ ανελλιπώς ωστόσο, ψάχνοντας κυρίως ενδιαφέροντα δοκίμια. Και ανελλιπώς επίσης κάθε ξεχωριστό βιβλίο που μου αρέσει, καθώς κάθε διαφορετική ανάγνωσή του μέσα στον χρόνο εγείρει διαφορετικές οπτικές, ιδέες και αντιδράσεις απέναντι στο περιεχόμενό του.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Ν.Κ.: Στο πώς σκέφτομαι ή γράφω, υποσυνείδητα διάφοροι, κυρίως αναλυτικοί φιλόσοφοι ή Λογικοί, ίσως λίγο περισσότερο συνειδητά ο Αριστοτέλης στο ότι αποδομεί αντιτιθέμενα μεταξύ τους άκρα, στην αναζήτηση του "μέτρου" (προσοχή, όχι του...μέτριου)! Επίσης συνειδητά, κάποιοι καθηγητές μου στη Γλωσσολογία και στη Λογική, με τη διδασκαλία τους ή με συγγράμματά τους. Η Ψυχαναλυτική θεωρία, επίσης, αλλά στις γενικές κατευθυντήριες γραμμές της (γιατί, ειδικότερα, είναι επισφαλής). Τέλος, ο δομισμός γενικά, αλλά και ειδικότερα στη Γλωσσολογία.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Ν.Κ.: Πολλά: για να βρει θέμα, χρειάζεται έμπνευση, αλλά και εσωτερική νοητική "διέγερση", που, έστω και υποσυνείδητα, θα τον κάνει να ανιχνεύει στο "έδαφος" των θεματολογιών, με "ανοιχτές τις κεραίες" του νου, μέχρι να βρει κάτι που θα του κάνει "κλικ" για έκδοση.
Από εκεί και πέρα, φαντασία, λογική και φιλτράρισμα των "παραστάσεων" και των βιωμάτων του, σε έναν επαρκή συνδυασμό.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Ν.Κ.: Την εμπορική, ας μην κρυβόμαστε, το όνομα του συγγραφέα (που αλυσιδωτά, σε κάθε του... επόμενο βιβλίο υποβάλλει άκριτα πολλούς στο να το αγοράσουν), οι διασυνδέσεις του και η ένταξή του σε εκδοτικά-συγγραφικά λόμπι (προώθησης). Τα παραπάνω περισσότερο -ή πιο συχνά- από άλλους παράγοντες, όπως π.χ. το θέμα.
Την ποιοτική η "καθαρότητα" των ιδεών, και το πόσο βρίσκει ο αναγνώστης εντός του βιβλίου πράγματα τα οποία μπορεί να αντιστοιχίσει με δικά του βιώματα ή αντιληπτικές "υποδοχές" της πραγματικότητας: εξωτερικής ή εσωτερικής (νοητικής).
Τι την αποτυχία;
Ν.Κ.: Τα αντίθετα από τα παραπάνω.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Ν.Κ.: Τα βιβλία έχουν πελώρια γοητεία, και ενδέχεται κάποιος να παγιδευτεί μέσα στο "βιβλιακό σύμπαν". Κάτι τέτοιο όμως ενέχει κινδύνους, εφόσον εγκλωβίσει τον βιβλιοφάγο σε ένα σύστημα ιδεοκρατικό, το οποίο θα υποκαταστήσει την πιο άμεση, αδιαμεσολάβητη και βιωματική σχέση του αναγνώστη με τα πράγματα εκεί έξω. Χρειάζεται και εδώ το "μέτρο", ή τουλάχιστον ένας σχετικός έλεγχος, ώστε ο βιβλιόφιλος να μην "θεωρητικοποιεί" -και εξ αποστάσεως- τα πάντα στη ζωή του, σε βάρος της πράξης και της δράσης εκεί έξω. Ο Ζαν Πολ Σαρτρ είχε πάθει κάτι τέτοιο, άσχετα αν ΚΑΙ τον ωφέλησε τελικά (ως συγγραφέα).
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Ν.Κ.: Επειδή δεν βρίσκω (και επειδή η ζωή μου εξελίσσεται διαρκώς), θα απαντήσω σε κάτι "παράπλευρο", σαν να με ρωτούσατε κυριολεκτικά για κάποιο ενδεχόμενο αυτοβιογραφικό βιβλίο μου: δεν θα με ενδιέφερε ένα βιβλίο για τον εαυτό μου, καθώς είμαι ένας! Και εμένα ως συγγραφέα ή άνθρωπο με ενδιαφέρει να καταγράφω στα βιβλία μου σκέψεις σχετικά με τις συμπεριφορές των πολλών.
Σας ευχαριστώ πολύ!
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ
Το δοκίμιο του Νάσου Κατσώχη, Νου-Τοπία, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ρώμη.
